İNSAN OLMAK ZOR ZENAAT
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Fiziksel özelliğim uzun uzadıya anlatılacak kadar uzun boylu değil.1.50 cm boyunda mini mini bir kadın olarak bilinmem yeterli.
Tebessümü yüzünün en güzel aksesuarı olduğunu bilerek insanları tebessümle karşılayıp tebessümle uğurlayan kendinden emin güven veren biri diyebilirim kendim için.
Yarım asırdır yorgun bir bedende yaşamaya direnen pahalı bir kiracı bir esirim.
Emrime sunulmuş maddi ve manevi uzuvlarım doğduğum günden bugüne değin hizmette kusur etmedikleri beni ayakta tuttukları için pahalı bir kiracıyım.
Esirim derken sunulan onca nimet adına benim de bu bedene ihtiyacım var mecburum.
Yarım asırlık bir ömrün ne en başına dönme gibi bir umut ne de onca yaşanmışlığı bir kenara itip atma gibi bir şansım var artık.Bu kendini inkar etme olur ki bu da yaratıcıya isyandır.
Garip ama gerçek dönüp duran bir yuvarlağın içerisinde yaşamak gibi zorlu bir görevle mükellefim.Yaşamın neresinde ne kadar varım ben kimim.
Dünya üzerine düşeni hakkı ile yaparken benim dengede durup zoru zorlamam yaşamaya çalışmam hiç kolay olmamıştı.
Kadın olarak kendi keşfini tamamlayamamış birinin dünyanın keşfine soyunması beklenemez.Varlığını bilimsel olarak kanıtlamış dünyaya toz kondurmak ise beni aşar.
Korkum o ki yaşlı bedenimin yorulupta beni olduğum yerde bırakıp terk edip gidecek olması.Ne seneler ne aylar var önümde anlar var artık.
Daha çocuk denecek bir yaşta yurdumun nadide üniversitelerinden biri olan Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sağlık Meslek Lisesinden Hemşire olarak 1985 senesinde mezun olmuştum.Meslek seçimimde rahmetle andığım babamın etkili olduğu söylenebilir.Ne çok istemişti beyaz kep beyaz üniformam ile beni görmeyi maalesef göremedi.O vefat ettiğinde ben henüz mezun olmamıştım.Babamın kefeni bana üniforma olarak hediye edilmişti.Artık babasız dul bir anne dört kardeş yetim kalmıştık.
Yaşama bir sıfır yenik başlayan ben 18 yaşında evlendirilmiş 19 yaşında anne olmuştum.Artık iş ile ev arası mekik dokuyan kadın,hemşire anne olmanın sorumluluklarını taşıyıp of bile demeye vakit bulamayan ben...
Kadın olarak yaratılmış anne olarak mükâfatlandırılmış hemşire olarak ise insanlığa kendimi adamıştım.Dokunduğum her hasta beden babamın emanetiydi bana.
Varlığını onca emanete adamış ben ne ara bu hale geldim.Yediğim vurgunları gazilik nişanem olarak taşıyor olmamı gözardı etmez isek beni bu hale ben ve yaşamımı feda ettiklerim getirdi diyebilirim artık.
İnsan olmak zor zenaat azizim bu dünyada.Bir insana en büyük mükâfatta cezada ektiğini biçiyor olması.Sorguladığın kadar insansın.Varlığınla hem ödül hem de cezasın...
YORUMLAR
Ne güzel ne mübarek bir meslek icra edip insanlara hizmet etmişsiniz. Kim bilir ne anılar ve anılarla beraber ne insanlar biriktirdiniz? Bu devirde en zor olan insan olmak, daha zoru insan kalabilmek. Bu kadar vahşileri, bu kadar acımasızların içinde çok zor gerçekten... Kutlarım yürekten...
MOR
37 yılda biriktirdiğim insan sayısını bilmeme imkan yok.Ama şu bir gerçek dokunduğum her hasta beden bana dua olup yaşamımı kolaylaştırdı.Zor bir işi yapıyor olmak yorucuda olsa işimi severek yaptım.
Günümüzde insan kalabilenlere insan olmanın gereklerini yerine getirenlere selam olsun.
Değerli dost güzel insan
Umarım her şey gönlünüzce güzel olur.
Saygım ile...
Günün yazısı ve
Güzel kalpli insan olan yazarını
Canı gönülden tebrik ediyorum
Musmutlu oldum ki,
Sizi okumaktan
Sevgiler🩶🩵🩷
MOR
Çıraklık zor iş yaz sil yaz sil derken bu deneme çıktı ortaya karma/şık.
İyi ki varsın
Sevgim ile...
İnsan,
İn. nereye ineyim. Hem 'in' aynı zamanda mağara değil mi? Mağaraya mı? İneyim. İneyim derken de inek olduğumu söylemiyorum. Yanlış anlamayın. İnmek anlamında. İnsan mağarasına inen ve sanında çıkandır. Ününü şöhretini bulandır. Mağarana ine bilirsen in mağaranın duvarına bir şeyler çiz. Dön zamanına bak insanlığının aldığı yola. Mağaradan nice sanal mağaralar meslekleri bir bir iş tutup gelmişiz. Sanatımız bir mesleğin erbabı olacağımız gibi tüm meslekleri de öngörmeliyiz. Ki varalım kendimize yapalım işimizi. İş kolayda insan olma işi kolay değil. İki insanın bir evladı olarak doğurulup bakılıp büyütülüyorsun yetişebilirsen hayata doğru atılabiliyorsun. Kadınsan iki cinsten biri olarak her iki cinse bakmakla sorumlusun. Yani kadın olarak kadınlar insandan sorumlu. Erkek dünya işinden sorumlu olurken çoğu dünya işleri de kadına bırakılmaz mı? İnsan olmak zor. Kadın olmak daha zor sanırım. Yüreğinize sağlık, tebrik ederim.
MOR
Günümüze gelene dek insanoğlu bir sürü aşamalardan geçerek yontula yontula bugünkü şeklini almıştır.Peki ne kadar insan olmuştur bu tartışılabilir.Bugün hâla insan olmanın gereklerini tartışıyor olmamız yeterince insan olamadığımızın kanıtıdır.
İnsan gelişen geliştikçe etrafını geliştirip güzelleştiren bir varlık ise niçin bizler hâla insanoğlundan muzdaribiz.Bizler bizlere sunulan bu dünyayı haketmiyoruz.
Bu böyle uzar gider...
Umarım her şey gönlünüzce güzel olur.
Saygım ile...
Aynen düşündüğün gibi mevzu derin ve tek kelime mesele ve dava insan ve insanlık davası ile insan olabilmek kutluyorum
MOR
Günümüzde sorgulayan insanlara çok düşünme aklını kaybedersin diyorlar.Siz bu söylem için ne dersiniz?
Varın kalın sağlıcakla
Saygım ile...
Kah gülmüş kah ağlamış bir yaşam ve hepimizin benzer hikayeleri var bu hayata.sürükler gibi ruhumuzu bedenimizden ilerliyoruz yalnışıyla doğrusuyla bu yolda, hüzünlü ama güzel bir paylaşım olmuş..
"İnsan olmak zor zenaat azizim bu dünyada.Bir insana en büyük mükâfatta cezada ektiğini biçiyor olması.Sorguladığın kadar insansın.Varlığınla hem ödül hem de cezasın"... finalse muhteşem kutlarım güne yakışan yazınızı.
MOR
Her birey yaşamın getirilerine teşekkür götürülerine bela okur.
Oysa bu durum bizi dengede tutan bir terazidir.
2 odalı bir evde oturduğunu düşün sürekli odaları olur olmaz şeylerle dolduruyorsun.Hiçbir şeyi atmıyorsun.Gün gelip bir bakıyorsun oturacak yerin kalmamış.Onun için arada götürülere de teşekkür etmek gerek.
Ne zaman ki bireyler amaçları dışında yaşamaya başladılar düzen bozuldu.
Umarım bugününüz dünden daha güzel olur.
Saygım ile...