- 533 Okunma
- 3 Yorum
- 4 Beğeni
İçim dışıma çıktığında
Bir ahım var içimde...yarar göğsümü tam ortasından...
Bilirim...
Gidemediğim tüm o yollar, beni beklemedi hiçbir zaman. Özlemek bana ait ve tek taraflı bir duyguydu içimde kanayan.
Durdum, öyle uzun zaman durdum ki olduğum yerde, durmak benim için hediye gönderilmişti sanki tanrıdan.
Nedenlerimi düşünmedim değil…
Beklenen bir yolcu olmamanın rahatlığıydı belki de beni böyle yolumdan caydıran.
Ama...
Anladım ki, ancak hasrete yenik düşünce yola düşüyormuş insan.
Bir ahım var içimde...başı dağlarla yarışan...
Gerçeklerden uzak duruyor olabilirim ama
kendi gerçekliğimden uzak değilim. Aksine tam ortasında dikildim hep yangınlarımın, alevin kalbindeydi kalbim, yine de kaçmadım, korkmadım, küle dönüşümü izledim uzaktan.
Bir ahım var içimde...içimi ölüm kelebekleriyle dolduran...
Acizliğe ait sanılan bu geri durmalarım, anlamı olmayan şeyler adına taviz vermek istememektendi, ama anlamadılar.
Anlamadılar ya beni, ne denir, hepinize yazıklar olsun!
Derdim, dedim de, ama o “yazıklar” kimseleri bulamadılar.
Bir ahım var içimde...heybesinde bir dolu küfür saklayan...
Kimseye ait değildi dünya.
Güya!
Ama yine de herkes kendine aitmiş gibi yaşamaktan geri durmadı. Hayal kırıklığı çiçek açtı her mevsim. Bir insan evladı da durup, bu çiçek neden güzel kokmuyor diye kendine sormadı.
Bir beklenti varsa eğer işin ucunda, en göze batanı sormakla başlamak gerekmez miydi.
En bariz olan, en çok inkar ettiğiniz, dedim. Baktım herkes birden sustu.
Ben de sustum…durduğum gibi uzun bir zaman sustum, konuşmalar anlamını yitirdiği zaman başlamıştım susmaya hatırlıyorum. Zor geldi başlarda öylece durup, hiçbir şey söylememek. Sonra sonra alıştım. Hatta zamanla inkar etmekten daha iyidir dedim cevap vermemek, ve böylece tüm cevaplarımı toprağa gömüp, iki damla yaş döktüm arlarından.
Bir ahım var içimde...yarasından akan irinden iblisler doğuran...
Artık...
Suskunluğumdan utanmıyorum. Susuyorsam benim bildiğim ve başkalarının bilmesinin bir anlam ifade etmediği sebeplerim vardır elbet.
Gitmiyorsam daha hasrete yenik düşmemişimdir.
Kim bilir…
Kalıyorsam, kalıyorsam da sizin dünyanızda halen, beklediğim bir şey var demektir.
Bir ahım var içimde...beklediği zamanını dolduran...
Bir ahım var içimde, tutamadığım. Yarılır göğsüm tam ortasından, saçılır saklı kelebekler etrafa, bir ahım var içimde başı dağların dorukları ile yarışır.
Bulutlarda saklanır hırçınlığı, ağız dolusu küfür heybesinde, öyle bir öfke saçılır ki dilinden beyazı bile kendinden utandırır.
Bir ahım var içimde,zincirlerinden kurtulan. iblisler doğurur yarasından akan irinden. Boşuna üflemeyin ılık nefesinizi üzerine, duayla geçmez sancısı, tenindeki zifir Tanrılara bile bulaşır..
Bir ahım var içimde, artık tutmak istemediğim.
O ahım ki, fısıldıyor kulağıma, beklenen zaman yaklaşmıştır.
y...
YORUMLAR
herkes sırtını dönüp gidiyor ve biz örselenen duygularımızla dudaklarımızı mühürleyip duruyoruz.
Annemin; hayal kırıklığını en güzel anlatan çok sevdiğim bir lafı vardı eskilerden, derdi ki annem;
"Ben başımı önümde de yıkamışım, arkamda da kızım!"
Yıllar sonra annemin sözünü dilime dolayacağımı hayal bile edemezdim.
Bazen diyorum ki; üstümüze bi kireç dökmedikleri kaldı...
Yazının da yaramıza tuz basan bi içeriği var, her şeyi geçtim "bir ahım var içimde" deyişin var ki pamuk ipliği gibi çözülesi geliyor insanın...
şşşşt aramızda Sky kimseler duymasın: bi tek sana anlatıyorum:)
sevgiyle...
black_sky
Ne güzel bir söz eklendi hafızama. İyi ki dedim yazdım, vesile oldu bana ruhuma dokunan bir yorum ve güzel bir söz kazındı hafızama.
Eksik olma dilerim.
Sevgilerimle.
black_sky
İyi ki varsın.
Eksik olma.
Sağlıcakla.
black_sky
Varlığınız güzeldir. Eksik olmayın.
Sevgilerimle.