Yaşadıklarımdan Öğrendiklerim

• 26 Ocak 2023 Perşembe 20:12:28

YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİKLERİM

Hayat, bir ağlama sesiyle başlar ve gidişiniz de ağlamayla olur. İlkinde ağlayan sizsinizdir. İkicisinde ise başkaları... İşte bu ikisi arasındaki serüvene hayat diyoruz biz. Kimisi uzun ve sancılı, kimisi kısa ve tatlı, kimisi ise yetti artık bu kadarı diyecek kadar orta şekerli. Ama ne olursa olsun sonu olan bir süreç.

Öyle şeyler başına geliyor ki insanın bazen akıl sır erdirmek mümkün olmuyor. Kazık yiye yiye hayatı öğreniyoruz. Sonra adına da tecrübe diyoruz. Bizimle beraber gidiyor dört bir yana. Bıkıp usanmadan anlatıyoruz bu tecrübeleri. Ve pek çokları da imrenerek dinliyor bunları. Çünkü boş konuşmuyoruz, tecrübeler göz ardı edilemeyecek kadar önemli ayrıntılardır. Onları göz ardı etmek yaptığımız hataları tekrarlamamıza neden olur. Sanırım aynı hataları yapmayı hiçbirimiz istemeyiz.

Yaşadıklarımız da bize bir şeyler öğretir bu hayatta. Peki ne mi öğrendim yaşadıklarımdan? Hayat, sürprizlerle dolu bir yolculuktur. Her an her şeyle karşılaşmanız pekala mümkündür. Bu da sizin sürekli hazırlıklı olmanız gerçeğini gözler önüne serer. Yoksa hayatın silleleri arasında ezilip gitmeniz an meselesidir. Belalar sağanak sağanak yağar bazen üstümüze. Böyle anlarda sakin olmak ve sakin kalmak her şeyden önemlidir. Öfkeye yenilmemek, aklımızı kullanmak öfkeden daha yeğdir. Bir süre sonra ortalık sakinleşince demek istediğimi daha iyi anlamış olacaksınız.

Hayatın zorluklarını yenebilmek için güçlü olmanız şarttır. Güç sizi ayakta tutar. Ufak tökezlemeler olsa bile hemen ayağa kalkar, yola devam edersiniz. Güçsüz kalmak, güçten düşmek iyi değildir. Sakın ola zayıflığınızı belli etmeyin insanlara. Bir bakmışsınız etrafınızda toplanmıştır tüm çakallar. Kurt olmak, kurt kalmak gerekir. Tabi bu kolay değildir. Bedel ödetir insana. Hatta bazen yalnızlığa bile sürükler insanı. Çünkü güçlünün dostu olduğu gibi düşmanı da çoktur. Sizin düşmenizi bekleyenler çok uzakta değildir unutmayın.

Haliyle bu çetin yolculuğa yalnız devam etmeniz gerekecektir zaman zaman. Tabi bir diğer nokta da sırlarınızı uluorta aşikar etmemektir. Çünkü kim dost, kim düşman belli değildir hayatta. Herkes yerine göre dost, yerine göre düşman olabilir. Bu ayrıntıyı en iyi bilen ve en bilecek olan yine kendiniz olacaksınız. O yüzden herkese güvenmemeniz gerektiğini ama aklınızı kullanarak ama hatalar yaparak öğreneceksiniz. Öğrenmemekte ısrar edersiniz hayatın kazıklarını yemeye devam edeceğinizi de sakın unutmayın.

Bir de şu mesele var aklıma takılan: Yüzünüze gülen herkesi dost sanmayın. İnsanlar, öyle bir şekle şemale bürünüyorlar ki, şeytan bile pabucunu ters giyer bunlardan ötürü. İyi niyet, her zaman olduğu gibi bugün de suistimal edilmeye açık bir şekilde beklemekte. Sizin ne kadar üzüldüğünüz veya üzüleceğiniz hiç önemli değildir onlar için. Önemli olan sadece ve sadece insanların çıkarlarıdır. Kendi çıkarları için anasını babasını harcayan insanlar sizi gözü kapalı harcarlar. O yüzden iyi niyetinize güvenip yola çıkmayın.

Konu konuyu açıyor, insanın aklına geliyor bir bir yaşadıklarından öğrendikleri. Oldum olası bir türlü anlam veremediğim iyilik ve hakikat meselesi var. İnsanlara iyilik ediyorsunuz, yeri geliyor kendinizden ödün verip baş tacı ediyorsunuz. Böyle yaptığınız zaman dünyanın en tatlı, en cana yakın ve sevilesi insanı siz oluyorsunuz. Peki olaylara bir de tersten bakalım. İyilik dediğiniz şeylerin artık son bulması ve gerçeklerle yüzleşmeniz gerekiyor. Siz doğruları haykırdınız, kendinizi geri çektiniz. Karşınızdakine de benden bu kadar yola yalnız devam edeceksin dediniz. Ne mi olur? Sizi dünyanın en kötü, en acımasız insanı ilan ederler. Yetmez, gördükleri iyilikleri unutup hiç o değilmiş gibi işlerine devam ederler. Her fırsatta da size nefretlerini kusarlar. Neden mi böyle dersiniz? Çünkü onların çıkar musluklarını kestiniz de ondan. İyi ama onların çıkarı, sizin zararınıza oluyor. Olsun, siz yine kötüsünüz.

İnsan ilişkilerinde ne yazık ki ziyadesiyle yaşanıyor böylesi durumlar. Sonuç çoğu zaman hüsran, kafa ağrısı ve can sıkıntısı… Ne mi yapalım? Herkese hak ettiği kadar değer verelim. İyilik adı altında kendimize zarar vermeyelim. Kim olursa olsun işle dostluğu, arkadaşlığı karıştırmayalım. Hoş, yaptığımız iyiliği görmezden gelip bizi kötü belleyenlerin dostlukla alakası yoktur ya zaten. Onlar olsa olsa çıkar budalasıdır. Bize düşense bu çıkar budalalarını iyi belleyip göz açtırmamak, bir de eş dostla alışveriş yapmamak olmalıdır. Yoksa her durumda canımızı sıkmaya devam edeceğiz, benden söylemesi.

NECATİ DİLEK