DEĞERLİ SIRAM (KOMŞULUK)

• 12 Ocak 2023 Perşembe 17:13:29

DEĞERLİ SIRAM
(Komşuluk)
Apartmanın koridorunda Genç bir bayanın, kapıdan telaşla hırçın hareketlerle bir elinde çantası diğerinde bir poşetle kapıdan çıkacağını gördüm.
Hızlı hareketlerle önüne geçtim. Çıkış kapısını açtım. Beni ancak o zaman fark etti. Ben gözlerinin içine derin derin bakarak kızım böyle stresle gününü harap edersin biraz sakinleş, biraz sabır dedim. Gözlerimin içine bakarak ağlamaklı bir sesle teşekkür ederim, talip amca dedi ve gözden kayboldu. Önceden hiç selamsız yanımdan geçip giderken varlığımı bile fark etmeyen bu kızım. Bu karşılaşmamızdan sonra selamlaşmak için beni arar gibi olduğunu fark ettim. Bir güler yüze, ufacık bir yardıma ihtiyaç duyan bu insanlar. Neden bir ufacık gülümsemeyi, ufacık bir yardımı esirgeriz bunu anlamış değilim.
Bu konu çok geniş. Söylenecek o kadar çok şey var ki! Kitaplar doldursak yine bitmez. Olumlu ve olumsuz yanlarıyla! İster külüne muhtaç olalım ister aç iken tok yatalım ister ev değil de komşu alalım. Nihayetinde hepimizin hayatında, istesek de istemesek de yer alan insanlar, ilişkiler var. Komşu vardır, seni hakka davet eder, komşu vardır seni bataklığa çekmek ister, iyisi ile kötüsü arasında insanın yaşam kalitesini kökten değiştirecek ölçüde büyük fark söz konusu. Bizim tercihimize bağlı ama bu da bir yere kadar. Zira her şey senin değil ve senin elinde değil. Kişisel tercihimiz bir yere kadar.
Ahmet Sezer İlköğretim okulunda okul müdürlüğü yaparken sınıfsal farklılığı olan bir okul, en fakirinden en zenginine kadar öğrenci var. Bir yanda köyden gelmiş eğitim seviyesi düşük, veli kitlesi, bir yanda doktor akademisyen ve bürokrat olan bir veli yapısı var. Sizin anlayacağınız bunları ortak değerlerde buluşturmak çok zor. Din kültürü öğretmenini, rehber öğretmeni, Türkçe öğretmenini bir sınıf öğretmeni ve birde ana sınıfı öğretmeninden bir komisyon oluşturdum. Madem ki biz bir okulu paylaşıyoruz, mademki mahalle komşusuyuz birbirimizle. Komşuluk ilişkilerini bilmemiz uygulamamız gerekir diye düşündüm. Bir anket uygulayarak toplum değerlerimizi tespit ettik. Yedi yüz başlık içinden, on beş başlık seçtik. SEVGİ, SAYGI, HOŞ GÖRÜ, BAĞIŞLAMAK, AFFETMEK PAYLAŞMAK, VEFA SELAMLAŞMAK gibi başlıklardı bunlar. Asetatlara renkli ve ata sözleriyle vecizelerle çiçeklerle desteklediğimiz bu değerlerimizi bastırıp her masaya yapıştırdık. Her sınıfa ayrı bir başlık koyduk. Dönerli şekilde bir yıl boyunca her sabah girer girmez beş dakikamızı konumuza ayırdık. Sene sonunda doksan derece değişme gözlemlendi. Osman gazi üniversitesinin Türkiye çapında uyguladığı değerler eğitimi sempozyumunda en değerli proje olarak yerini aldı.
Sabah sınıfa giren öğretmen bugün kimle selamlaştınız der cevapları alırdı, Annenle selamlaştınız mı? kapıcı ile selamlaştınız mı? sorularıyla konuyu genişletirdi. Bugün hangi arkadaşınızla neyinizi paylaştınız sorularıyla konu çeşitlendirilirdi. Hasbel kader milli eğitim bakanı olsam bu projeyi Türkiye genelinde uygularım. Konuyu dağıtmadan geri dönecek olursak: Kent mi, kırsal mı, mahalleler arasındaki sınıfsal ayrımlar, başta cinsiyetler olmak üzere muhtelif kimlik farkları. Öyle ya, büyük şehirde ve daha ziyade eğitimli-varlıklı kesimin yaşadığı bir muhitte yaşamakla, bir kasabada ya da büyük şehrin kenarında olmak arasında dağlar kadar fark var. Biri diğerinden daha matah mıdır, bilemem. Kim olduğumuzla ilgili, diğer her şey gibi. Herkes şu ya da bu biçimde benzerleriyle yaşamak istiyor. Benzerleriyle yaşadıkça ‘diğerleriyle’ bağ iyiden iyiye kopuyor. Aynı şehirde yaşayan farklı toplumsal kesimler, birbirleri hakkındaki bilgiyi kitaplardan, gazete yazılarından ve belki adres ararken yanlış caddeye saptığında alıyor, kuşkusuz, almak isteyenler. Her neyse, bir yazıda bitip tükenecek konu değil bu…
Ayrıca, okuduğunuz satırlardan bir komşu ve komşuluk övgüsü sonucu çıkmasın. Fazlaca insan canlısı olmamak da bana kalırsa çok fena bir tercih değil. Ev müstakil değilse birileriyle yaşamak durumundayız, istesek de istemesekte. Ancak mesele şu ki komşuluk ilişkilerinden hiç hazzetmeyen, insan canlısı olmayanlar istemesek de olabileceğini düşünelim. İşte o birileri, hayatımızda hiç olmayabileceği gibi, katkı sunabilir ya da zarar verebilir.
Ben apartmanda en çok çocukları seviyorum. Onlar hiç avazsız hiç ön yargısız gözlerine öyle bakıyor ki! İçim ılık ılık ona akıyor ve gülümsüyorum. İnsan ihtiyaçlandığında el uzatacak birini aradığı gibi el uzatıp yardım edeceği birilerini arıyor bu insan olmamızın bir gereği. Komşuluk, yalnızca bina sakinleriyle de ilgili bir konu değil ayrıca. Mahalle esnafı konunun mütemmim cüzü. Tüm bu ayrıntılar, başka haftaların konusu olsun…Çok çeşitli komşum olduğu gibi, çok çeşitli selam vermeme hallerine de tanık oldum. Hani, ‘insan ayıkken neyse sarhoş olduğunda da odur’ derler. Benim için en ilginç ve anlaşılması güç komşu, ‘selam vermeyen’ tür.
Aynı sitede, aynı apartmanda yaşıyorsanız, karşılaştığınız o daracık alanlarda selam vermemek çok özel çaba gerektiriyor. Konuşmaktan, hâl hatır sormaktan, gereksiz jestlerden değil; yalnızca başı hafifçe bir yana eğip belli belirsiz bir gülümsemeden söz ediyorum. Selam vermek istemediğini ‘sergileyen’ insan kadar tuhaf görünen pek az şey vardır herhalde. Hâlihazırda yaşadığım apartmanda böyle insanlar var. Sanki o gün evlerinden “Dur şu insanlığa bir selam vermeyeyim de görsünler günlerini,” diyerek çıkmış gibi bir halleri oluyor. İşin gülünç yanı, insan zaman içinde ‘baka baka kararıyor.’ ‘Selam alamayan’ apartman sakini bir süre sonra, selam vermeyenden daha önce ve hızlı selam vermemeye çabalıyor! Ne kadar yazsak yine yazacak bir şeyin olabileceği bu konuyu bir başka yazımızda devam edebiliriz belki DEĞERLİ SIRAM projesini geniş geniş anlatabiliriz o zaman.
Selamün aleyküm
Günaydın
İyi günler
Merhaba
Hangisini tercih ederseniz onunla komşum yanınızdayım imajını verin. Sağlıcakla kalın.’’ Ben insanı ahseni takvim üzere yarattım’’. Diyen rabbim adına seviyorum seni. ’’Habibim seni sevgimden yarattım’’ mesajı gibi öyle karşılıksız seviyorum hepinizi. Güller var oldukça, bülbüller şarkı söylemeye devam edecektir.
=============================AR==============================