DUYUMSA BENİ

• 26 Aralık 2022 Pazartesi 09:27:03

DUYUMSA BENİ

Ah anne ah...
Tavırlarınla sana çok “yük” olduğumu gösterdin.
Kendimden nefret eder oldum. Çoğu zamanlar kendimi “sığıntı gibi hissettim.” Gizliden ağlaya ağlaya gözlerimin çevresi şişti ve gözlerime uyku girmeyen gecelerle buluştum.

Ah anne ah...
Ben sabahlarıma uykusuz merhaba demeyi öğrendim.
Neden insan, kendisi için yaşam sürmesi engelleniyor?
“Duyuyor musun beni?”
Ne olur duyumsa beni. Yüreğimin çığlıklarını gör ve benden vazgeçip bana hayatı “zehir eden” adamın eline vermek için çabalama!

Ah anne ah...
El alem ne der diye, namusumuz beş paralık oldu diye söylenme.
Ne olur içindeki öfkeni içinden azat et ve bana iyimser ol. Beni hor görme! Bu kısacık ömrü yaşamak için ant içtim. Beni kararımdan döndürme. Eğer dönersem anne, benim ölümüm olur bilesin. Biliyorum ne anlatsam sana fayda etmiyor. İnan ki, içimde kopan deli fırtınalarla boğuşuyorum. Gönlü ezilmiş, ruhu eskimiş zavallı bir kadınım artık.

Ah anne ah...
Evlatlarımın üstüne cahillik serpilmiş gibi her aradıklarında ve yanıma her geldiklerinde içimi daraltıyorlar.

Ah anne ah...
Şunu iyi anladım ki, çok eğitim gören insanların iyi düşünür olduğunu diyebilmenin çok zor olduğunu söylemek çok acı geliyor bana. Okumanın sadece bilgi hazinesini genişlettiğini anladım. Kimi insanlar için okumak, kör düşüncelere sahip olmayı bitirmiyor. Kültürlü insanların, çok üniversite okuyanı değil, ruhu sevgiyle sarılı olanların olduğunu fark ettim.

Ah anne ah...
Sonunda canıma kıyıp hayata veda edeceğim ve bu keskin viraja sahip yaşamdan kendimi kopartıp, sizden çok uzaklara gideceğim.
Merak etme beni!
Elbet bir gün gelirim rüyalarına.

Mehmet Öksüz