My Way...

• 3 Aralık 2022 Cumartesi 02:20:43

My way
...
Kaldığım dinlenme tesisinde yemek masalarında ancak ikişer kişi oturabiliyoruz (Corona önlemi )
Benim karşıma da yaşlı bir bayan oturdu ama nasıl tatlı bir bayan, pamuk gibi saçları kulak hizasına kadar düz kesilmiş, alnını hafifçe örten kâhkülleri , yüzünde sevimli bir gülümseme, bakınca sanki gerilerde kalan bir genç kızın izlerini hala görebiliyordunuz...
İlk günlerin çekimser hallerinin yerini derin sohbetlere bıraktık. bana durmadan bir seyler anlatmak istiyor, zaman zaman gözleri doluyordu, geçen sene bu zamanlar corona yüzünden eşini kaybetmiş, anlatırken gözlerinden yaşlar süzülüyor,bir veda bile edemedik bir birimize diyor ...
Ben de bazen anlatıyorum kendimden, kaybettiklerimizin derin acısını onu tadanlarla paylaşmak farklı oluyor...
Bazen susuyor, önümüzdeki tabağın içinde bir şeyler arar gibi yapıyoruz...
Bu pamuk saçlı, hüzünlü, zaman zaman muzur bakışlı bir genç kızı andıran, zarif kadını gittikçe daha bir merakla dinlemeye başladım ama dün anlattığı şey bende de derin bir iz ve bir o kadar da soru bıraktı...
Biliyor musun? dedi eşimin cenazesinde sadece en yakınlarımız vardı, sade bir tören yaptık.
-Ben çok üzgündüm ama ayrıca da şaşkın, niye diye sorarsan, tören başlamadan önce tabutun başında beklerken birden bire Frank Sinatradan"my way" şarkısı çalmaya başladı, kızıma neler oluyor dedim ? o da bana bu babamın isteği idi en sevdiği şarkıymış bana bir gün bunu vasiyet etmişti dedi...
Ben onunla neredeyse 50 yıl birlikte yaşadım ama hiç bu şarkıyı sevdiğini duymadım hatta birlikte hiç dinlemedik dedi, genelde geleneksel halk müziği dinlerdik birlikte, ben onun bu şarkıyı cenazesinde isteyecek kadar sevdiğini bilmiyordum, bunu bilmediğime. onun bunu neden bana hiç söylemediğine o kadar şaşırdım ki anlatamam dedi
Ben göz pınarlarından dökülen o sessiz yaşlara baka kaldım...
Bir insanla ömür geçiriyorsun ama hala ona dair bilmediğin bir şeyler var...
insan denilen bu varlık gerçekten bu kadar sır küpümü ? sonra kendimi sorguladim dedi acaba ben onun sevdiği şarkıyı paylaşmasına izin vermeyecek kadar uzak mı kaldım ? oysa biz çok mutluyduk hep dedi...
evimiz, çocuklarımız, torunlarımız ...

İnsan elinde olmadan sorguluyor
Aniden çekip gitsek, ya da gitse en sevdiklerimiz, onlara dair herşeyi biliyor muyuz ? onlar bize dair herşeyi biliyor mu? hiç sanmıyorum ..
bilmek ister miydik?
onu da
sanmıyorum
yine de en azından bir şarkılık hatır olmalı diye düşündüm...
düşündüm işte

yani ...

YILDIZ