Sensiz geçen zamanlarda
Zamanın sonsuzluğunda,bize neler getireceğini bilmeden yaşadığımızı sanıyorduk.Daha tanışmamış,yanlışlıkla bile karşılaşmamistik.Yazgimizin,bizi çoktan bağladığını bile bilmeden.İkimiz de kırgın,yorgun ve de umutsuzduk.İlac olmuş,acılarımızi unutur gibi yapmıştık.Kaybetme korkusu,cook sevince olurmuş,nereden bilebilirdik ki?Sevmek güzel,sevilebilmek daha güzel.Siirsel hayatımızın henüz başında,birbirimize ihtiyacımız olduğunu bilmeden,günler geçiriyorduk.Ailelerimizin olmayışı,her daim çaresizliğimiz de buna dahildi.Nasil karşılaşmıştık?O an,neler düşünüyorduk?Kime?Neye?Geç kalmıştık.Birbirimizin,bütünleşmenin yarim kalan parcalariydik işte.Sonunun böyle olacağını bilseydik,geriye donebilseydik, yine de baslarmiydik?Cevapsız sorular aramayı bıraktım artık.Cook şeye gücüm yok.Birilerinin anlaması imkansız.Bir daha kimseyi de öyle sevemem nasıl olsa.Ustumden hiç gitmeyen bir lanet gibi.Mutluluk nedir ki?Mutlu sanma olayi mi?Kendini kandırmaca mi?Yoksa,hayal kurma oyunları mi? Sorular,sorular binlerce büyüyen ama hiç çözülemeyen sorular.Basarisizliklar,hayal kırıklıkları falanlar filanlar.Hayata dair bakış açılarımız,tartismalarimiz,yok yere kavgalarımiz.Yipranma ve yıpratma sureclerimiz.Bosa giden hayatlar.Yasandi ama bitti diyebilirmiyiz?Bitmedi,bitmiyor hep onu hatirliyorsun.Ekmek,su gibi mecbursun ona,onsuz bir hiçsin.İtiraf etmek de,kabullenmek de,ister zor,ister kolay olsun.Simdi,hiç olmamış gibi yapabilir,hiç yaşanmamış sayabilirmisin?Ne,neler unutturabilir ki,onu sana..!
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.