- 340 Okunma
- 1 Yorum
- 2 Beğeni
Yüreğimi Yüzümde Taşıyorum
Hayatın içinde annelik gibi paha biçilmez bir misyonumun yanında, kadın ve insanım.
Asla mükemmel olmadım, olmak için bir çabamda yoktur...
Çoskun nehir gibi güzelliklere akan bir yüreğe sahibim. Her halimle kendimi seviyor ve saygı duyuyorum.
Her kes gibi bilerek yada bilmeyerek yapmış olduğum hatalarımda var. Bazen insanına göre davrandığımda oldu.
Kendimi sorgulayıp, empati yaparken keşke yapmasaydım dediğim çok şey olmuştur belkide. Hani bazende oh iyi ki yapmışım, yaptıklarımdan asla pişman değilim dediklerimde vardır.
Zaman zaman keyfime kahyalıkta yaptım. Bazı zamanlar duymazdan ve görmezden geldim. Alınganlık ve küskünlüklerimde oldu, ama asla kimseye karşı kin beslemedim. Yüreğimi sevgiyle emzirdim. Nefretle işim olmaz benim. Sevgidir benim dinim.
Birde içimde büyümeyi beceremeyen, küçük haylaz bir kız var. O’nu seviyorum, didişip dalga geçiyor ara sıra saçlarını okşuyorum.
Bazen sevimli halleriyle kuçaklaşıp, ağız dolusu gülüyorum.
Ağladığımda oluyor içime suspus olup.
Tek başıma ayakta dururken kimseye eğilip, bükülmeden hayatın öğretileriyle yoluma devam ediyorum. Tam oldu derken kaybettiklerimin yanında, yıkılan hayallerimide unutmak olmaz. Onlar en büyük tecrübem oldu. Yaralarımı kanatarak sarmayı öğretti hayat bana. Her koşulda umuda sarılmayı ihmal etmedim. Kendime çok iyi bir dost oldum.
Zaman hızlı akıp gitsede gönlümün hissettiği yaştayım.
Yaşımın kaç olduğu umurumda değil aslında. Hızlıca akıp giden zamana yetişmeye geç kaldım belki. Bazen on beşinde, bazen otuzunda, bazende ellisinde kaldım. Tam olarak yaşım, yüreğimin hissettiğidir. Gerisinin hiç bir önemi yoktur!.
Yaşanmışlıkların bende kalan resmidir saçıma düşen aklar ve yüzümde ki çizgiler. Birde acılarımı gizlemekte, ustalaştığım gülüşüm. Onunla aram çok iyi tuttum!
Öyle çok akıllı olduğumu iddia etmiyorum ama güzelligimin farkındayım! Çünkü yüreğimi yüzümde taşıyorum.
Her zaman kendimi ve haddimi bilmeye çalıştım!.
Doğrusunu söylemek gerekirse delilik hoşuma gidiyor. Deli yönlerimide seviyorum. Kendi kendime konuşuyor, dans ediyor, halay çekiyorum. Bazen saçmalama hakkımıda kullanıyorum.
Yalan, dolanla işim olmaz, net ve açık sözlüyüm.
Bu kadar çürümüşlük, aymazlığın içinde haddimi ve kendimi bilerek yaşamaya gayret ediyorum.
Ailem, sevdiklerim, müzik ve şiir vazgeçilmezim, kırmızı çizgimdir. Özüm ve sözüm birdir benim...
Kafama göre takılmak, kendimle yüzleşmek, kusurlarıma bakmak çokça yaptığım şeylerin başında gelir. Kendimden başka kimseye verecek bir hesabım yoktur...
Çevremizde maalesef ki herkeste kusur arayan, meraklı insanlar mevcuttur. Bu insanlar bir tek kendi kusurlarını görmezden gelirler. Kıskançlık ve çekememezlik çabası içinde olan bu zavallı insanlara acıyorum!
Açıkça söylemek gerekirse hiç umurumda değilsiniz!
Yakını ve kendinizi görmek gibi bir sorununuz varsa, lütfen gözlüklerinizi takın. Aynada ki kendinize bakın yeterlidir.
Kimin nasıl yaşadığı ve ne yaptığıyla ilgilenmiyorum. Herkes eğri ve doğrusuyla kendi muhatabıdır.
Ben sadece benden sorumluyum hepsi bu...
Kimse kimseyi sevmek zorunda değil, ama saygı duymak zorundadır!
Yolu sevgiden geçen, vicdanı insan onlan, insanları seviyor ve saygı duyuyorum...
Yolumuz hep o güzel insanlara çıksın.
Sevgiyle, ışıkla...
ASMEROZ -62
Gülşen Polat