Hayranlığım gökyüzü
Mutluluğu mu istemiyorum? uzaktayım bu gezengenden bu insanlardan bu ruhtan durgunlaştım demleniyor gibiyim. zamanla demlendim rengimi aldım.anlaşılmadığımı anladığımdan beri anlatmayı bıraktım durgunlaştım canımın yandığını bağıra çağıra haykırdım duyulmuyormuş sesim. susmanın vaktidir belkide ne sesimle anlatabildim nede sesizliğimle. durup bakakaldım. Anlamımı yitirmiş gibiyim yada hiçbir mana yüklenmemiş, kim bilir belki de layık görülmediğimiz için layık olmadığımızı düşünüyrz. arayışlarım yordu belkide beni hiçbir yere koymadiklari için bende sigamaz oldum hiç bir yere,dalar gider oldum bir tek güneşe özgürce şekillenen gökyüzüne hayran kaldım insan acizligindense gökyüzünde kayboldum sesim duygularım ruhum belkide bedenim dünyayada kaybolmayı silinmeyi diledim, gökyüzüne karışmayı diliyorum
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.