MEKTUP

• 22 Ağustos 2022 Pazartesi 23:03:11

Haziran... Haziran ayından oldum olası nefret etmişimdir biliyor musun? O kadar sıcak oluyor ki beni çıldırtıyor. Sıcak beni bunaltıyor evet, huysuzum bu aralar... Zararı yok, kime ki bu huysuzluğum? Yalnızca kendime huysuzum... Kimim var ki benim? Kim kaldı çocuk, söylesene? Ben bu koca acunda bir başımayım. Tengri’ye bile yakaramıyorum! Huysuz olsam neye yarar? Niye öfkelendim ki şimdi... İçimdeki hıncı böyle çıkarmamalıyım. Sana ne diyeceğimi bile kestiremiyorum...
Senden beklemezdim aslında. Sana şu an o kadar çok lakabınla seslenmek istiyorum ki... "Saçmalama be" diyerek sırıtmayı, uyuyamadığım geceler söylediğin şarkıları, mırıldandığım Rumeli türkülerini dinlemeni, o salak kahkahanı, bitkin bakışlarını, uyurken nefes alıp verişini izlemeyi çok istiyorum. Ama sen bunları kaybettin. Çocuksun sen artık, çocuktan başka hiçbir şey değilsin. Hayallerimdin sen benim, düşlerimdin... Düşüncelerimde dolaşırdın, gizlice, kimseye çaktırmadan. Kirli geçmişimin ardına eklenecek temiz sayfalar olacaktın. Ne değişti tam idrak edemiyorum. Aynen söylediğin gibi acı çekmiyorsun, biliyorum. Değerim iki paralık, bunu acı acı fark ettim. İşin komiği ise benim zaten üç kuruşluk canım vardı, onu da sen iki paralık ettin. Bir zamanlar dediğin gibi "iki satır üç kelam" idim ben hep... İki satır, üç kelam...
Madem değerim yoktu çocuk, madem ki değerim olmayacaktı niye dizdin o dizeleri bana? Her şeyini sildim, yırttım, çöpe attım. Sana duygularımı yazdığım simli pembe defterim vardı, verecektim bir gün sana; artık çöp konteynırında. Tüm sayfalarını yırttım... Şalım, şalım sende duruyor mu? Ne yaptın şalıma? Kokumu özledin mi hiç? Benim o cümleleri duyduğumu öğrendiğinde için cız etti mi peki? Hayır etmedi değil mi? Tebessüm ediyorum bunları yazarken, ağlayamıyorum çünkü... O özelliğimi yitirdim.
"Seni sözle tarif etmeye gücüm yetmez ne elem/ Almaz insanın aklı böyle mucizeleri" mi demiştin? Bu dizelerinin olduğu şiirini gördüğüm sabah çarpan kalbime lanet ediyorum. Çırpınan kalbime lanet olsun! Ben pislikte büyüdüm, geçmişim kirli travmalarla dolu biliyorum ama hak etmedim. Ben üç tutam değeri ve özleyişi hak ettim. Şairlere güven olmaz diyerek espri yapardım sana. Gerçekmiş, güven olmazmış... Söyleyecek çok şeyim var ama yüreğimin sancısına dayanacak gücüm yok...
Güzel adamdın, mutlu bir hayatın olsun isterim. Beni kırdığın kadar kırılma çocuk, kırılma...