"Duvarda unutulmuşluğun resmi var."

'Ok!' dedim tam da burda bana göre bir şeyler var...yazının beni nereye götüreceğini bilmiyordum ama sanki ona yol kenarından eşlik ediyormuşum hissini yaşatan duyumlar aldım...sonra bi baktım bitti...'aaa!' dedim keşke biraz daha yürüseydik, ağaçların, kuşların sesini dinleseydik...hayat birden duruyor ya, öyle birden durdu sanki...

tadında bırakmak da böyle bir şey galiba..
ama tabi uzun olmasından yana bi isteğim kabarmadı değil...

güzel yazı, tebrikler...sevgiler...

Ne güzel ne güzeldi.

Kaleminizi okumayı seviyorum.


Tüm içtenliğimle tebrik ederim.


Sevgimle

Ona bırakmamak her şeyi, kırgınlığı, aşkı, kaderi, bizim için bizden güzelini yazan o ele bırakmamak bir gemiye binip de sırtımızda taşımak olur bütün yükleri.. Bırakmalı, şayet ne yükler bizim ne sıkı sıkı tutan ellerimiz, hepsini verene bırakmalı.. yüreğinize sağlık, sevgilerimle sevgili Mahvash

Şiir gibi içten yürekten bir ses okudum kutluyorum

Tevafuk dedikleri bu sanırım... İçimin hüznünü görmüş gibi benzer cümleler kurdu bugün birisi bana.

Yine de teslim edemiyorum kırgınlıklarımı...

Sevgilerimle Mahvash’im