- 219 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
MANEVİ DEĞERLERİMİ ÖZLÜYORUM
MANEVİ DEĞERLERİMİ ÖZLÜYORUM
Geçmişe özlem, Sahip olduğum değerlere özlem, milli değerlerimize özlem. Dedelerimize, ninelerimiz özlem. Oynadığımız oyunlara özlem, çocukluk arkadaşlarıma özlem. Bu özlem duyduklarımız neden özlenir bilmiyorum ama sahip olduklarımızı kaybetmek özletiyor olsa gerek. Oysa sahiplensek, kıymet bilip üzerimizde taşısak ve yaşasak kaybeder miydik hiç.
Özlem duyduklarımızın kendimiz olduğunu, gözetmemiz gerektiğini kayırmak ve benimseyip göz kulak olsaydık kaybedip özler miydik hiç. Özlem duymak Sahiplenmek, sahip çıkmak, bir şeyin kendisinin olduğunu öne sürmek, korumak, gözetmek, kayırmak, göz kulak olmak, benimsemek. demek. Geçmişini unutanlar geleceği inşa edemezler. geçmiş değerlerimizi özleyeceğiz ki sahiplenelim, sahipleneceğiz ki geleceğimize aktaralım. Çocukluğumda Oynadığım oyunları torunlarıma aktaramıyorum. Çünkü imkân ve şartlar el vermiyor.
Kalabalık aile oturmalarını, mısır patlağı yemelerimi özlüyorum. Yapmak istesem de o kalabalık aileler yok, o mısır patlakları neşeyle yenmiyor. Ahlaki değerlerime, milli değerlerime, kültürel değerlerime sahip çıkacağım çıkacağımda ama nasıl. Bunu bir türlü kestiremiyorum. Sahiplenmek bir insanın en doğal özelliklerindendir. Hepimiz bir şeyleri sahipleniyoruz ve onları korumaya alıyoruz. Ramazan da gece sahura kaldırmazlardı. Kapı arkasından ben de, ben de seslerini özlüyorum. Akşam ezan beklemeyi özlüyorum. Velhasıl kültürümü özlüyorum. Özlem duydukça da sahip çıkma, ileri taşıma kaygım artıyor. Ben sahiplenmezsem, sen sahiplenmezsen kim torunlarımıza taşıyacak.
Genellikle maddi değerlerle ilgili olan bu sahip çıkma bebeklik döneminde anneye veya kendisine bakan kişiye sahip çıkma şeklinde kendini gösterebiliyor.
Hayatınız boyunca nelere sahip olmaya ve sahip çıkmaya çalıştınız, sahip çıktıklarınızı ne kadar koruyabildiniz bir düşünün.
Sahip çıktıklarınız maddi konular mıydı, manevi konular mıydı yani anne, baba, kardeş, eş, toplumdaki değerler ve gelenekler gibi. Değerlerimize sahip olabilseydik bizler birbirimizin duacısı, daha çabuk geçmez miydi hayatın birçok acısı. Sahip çıkmak istediklerimiz Toplumu, mesleğinizi ilgilendiren konular mıydı? Bugün nelere sahip çıkıyorsunuz? Çevrenizdeki kişiler ne tür şeylere sahip çıkıyorlar, dünya nelere sahip çıkıyor? Ne dersiniz, daha çok maddi konular değil mi? Yani söylediklerimiz ile yaptıklarımızın uyumsuzluk durumu.
Manevi değerlere özlem duyuyoruz. Geçmişteki dostluklar, samimiyet, dürüstlük, sadelik, sizi anlayan insanlar, sadık olma, hatta sağlığımız, bedenimiz, daha iyi bir hava, çevre, yaşam, mesleki şartlar. Bunların ne kadarına sahip çıkabiliyoruz? Sahip çıkmaya söz verip sözünde durmayanlar da var. Bir de sahip çıkma konusunda söz verip sözünde durmama var. “Bana güven, ben yaşadıkça sana sahip çıkarım, seni hep gözetirim diyerek bireysel olarak sahip çıkıyormuş gibi yapıp bilerek ve isteyerek çevresini ve sahip çıkmaya söz verdiğini kandıranlar, zor durumda bırakanlar.
Meslek yemini edip, mesleğine sahip çıkmayanlar. Bir işi yapmaya söz verip işine sahip çıkmayanlar. listeyi uzatmak mümkün.
İnsanlar maddi konularda kendilerine menfaat sağlayacak şekilde haklarına sahip çıkıyorlar. Ama bunun dışındaki değerlere sahip çıkma, sözünde durma ne yazık ki gittikçe azalıyor. Her konu için söz verip sahip çıkmamak emaneti koruyamamaktır. Ama elbette nefes aldıkça, hatalardan geri dönmek için fırsat daima var elbette.
Sözün özü; Sahip çıkmaya söz verip, tutamadığınız sözleri yerine getirmek için yaşadığınız sürece her gün bir fırsattır. özlemlerinize ulaşmaya, sahip çıkmaya ve verdiğiniz sözleri tutmaya. Sabırla sözünüzde durmaya davetle manevi değerlerimi özlüyorum.
YORUMLAR
Bizlerin Türk Toplumu olarak büyüklere sevgi saygı, vatana bayrağa dine sevgi saygı gibi çok önemli örf ve adetlerimiz var, ancak yeni nesillere de bunları iyi anlatmamız iyi belletmemiz lazım. Şimdilerde biraz eksik kalıyor gibi, çocuklarımızı bilgisayarlara ve cep telefonlarına kaptırmamak lazım. Sahip çıkmak lazım yeni nesillere, yoksa geleceğimiz, karanlıkta kalabilir... Kutlarım...