Bu sayfada yer alan herkesin özü birdir sözü birdir. Hiç kimse ile inatlaşmaya ne gerek var ki öğretmenim. Laf ebeliğine ne gerek var ki sen bana yanlış olanı anlat öğretmenim. Duman nedir? Dursun nedir? Bu usta kimdir? Bu işler nasıl doğruya dönecek onu ah bir bilsek öğretmenim. Bu duruma nasıl düştün öğretmenim. Bu hallere ne gerek vardı. Gerçekten ihtiyaç mı vardı. Ah öğretmenim vah öğretmenim. Bırak her şey doğalında gelişsin. Birinci, üçüncü ya da onbeşinci ne fark eder ki öğretmenim. Dursun’a ve Usta’ya rağmen inan biz seni çok seviyoruz. Bırak bu işleri madem öz diyorsun haklısın. Dön özüne her şeyi doğalında gelişsin. Boş ver Dursun’u, dumanı relaks ol, sakin ol öğretmenim. Her senin istediğin gibi olsun. Gönlün hoş olsun ama doğru olsun. Eğer ki Dursun’a, Duman’a ve ustaya ihtiyaç duyuyorsan
vaziyet hiç hoş değil. Sıkıntılı bir durum var. Hemen gereğini yapmak gerek. Yoksa inan vaziyet iyi değil. Gidişat kara ve sonra gitgide gide gönülde oluşur yara. Kendine iyi bak, Dursun’u mazide bırak, doğaya çık. Yaylalara var çam havası iyi gelir. Oksijeni boldur. Bırak Dursun yerinde dursun. İşte böyle usta bütün ustalar aynı görüşte bu hususta. Öğretmenler hep doğru öğretir doğru yazar, doğru söyler. Öyle değil mi öğretmenim. Unutma öğretmenim aşırı hırs insanın sağlığını bozar. Aşırı hırs işte böyle bir öğretmene bile yanlış işler yaptırır. Hırs önde gidince akıl gölgede kalır. Dost acı söyler. Bu durumda inan halin Duman öğretmenim.