Bir Şairin Günlüğü

• 13 Mayıs 2022 Cuma 02:18:41

Günlerce yazmaz. Günlerce konuşmazsınız. Kızgınsındır. İstersin ki her gün konuşabilesin. Her sabah uyandığını görebilesin. İstersin ki ona her gece iyi geceler diyebilesin. Günlerce konuşmadıktan sonra bir gece ansızın yazar ve sen sevindiğin hâlde o mesajı görmezden gelirsin. Ve ona cevap vermediğin her an, onun senin uyuduğunu düşündüğü her an canının acıdığını bilirsin. Çünkü sen ondan gelecek bir mesajı bekliyorsundur. Gözüne uyku girmiyordur. Fakat yine de ona kızdığın ve günlerce beklettiği için onu görmezden gelirsin. Bu çok acı verir.
Bilirsin.
İsmini söylemesi bile hoşuna gider. Ondan duymak istersin çoğu zaman. Çünkü ondan duymak iyi gelir. Çünkü böylece ruhuna dokunan insanı bulmuşsundur. Nasıl olursa olsun sesini duymasan da adını söylemesi yeterlidir. Onun söylemesiyle her şey güzelleşir...
Çünkü sen ne kadar güzel seversen, o;
O kadar güzelleşir.
Peki ya ben, hayalimdeki kadına ne zaman kavuşacağım?
Bunu bilmiyorum. Belki yarın, belki başka bir gün, belki de hiçbir zaman.
İnsan hayalindeki kadınla konuşurken kendini deli sanır. Fakat bu geleceğin şimdiki zamanda belirmiş hâlidir. Ve ben hayalimdeki kadınla konuşabildiğim için mutluyum. Onu henüz tanımasam da , görmesem de mutluyum.
Bu da benim mutluluğum..
Ben seni hayalimde seviyorum. Eğer sen gerçek olursan beni üzebilirsin. Sen gerçek olursan, bir fani olarak ölebilirsin ve bu beni mahveder. Beni üzer. Her şekilde senin hayalin güzel. Eğer sen gerçek olursan , ben her şekilde üzüleceğim. Çünkü üzülmek için hep bir sebep vardır.
Ama şunu da söylemeliyim ki, ben senin her halini seviyorum.
Hayal de olsan, gerçek de olsan seviyorum.
Ben seni her şekilde seviyorum.
Üzülsem de, kırılsam da, ölsem de, seviyorum.
Hayatımın son gününü yaşıyor olduğumu bilsem dahi, seveceğim.
Geçmişte, şimdiki zamanda ve gelecekte,
sevdim, seviyorum ve seveceğim.
Kim olduğunu bilmiyorum.
Sen benim hayalimdeki gerçeksin.
Güzel kadın...