Ayrılığa dair konuşan da bendim. Onu kalbime yasaklayan da...


Bilmezdim ki kalp ayrılıklar yeridir. Ayrılık yolundan geçmeyen onu tatmayan kalp yoktur.

İşte, yine gece. Öksürük nöbetlerim de başladı. Beni annemden ziyade kim düşünür? Anneler kızlarını düşünür.

Aklıma gelen şey ayrık otları. Ayrık otlarından baktım dünyaya. Bütün melodileri içimde tuttum.

Dünyayanın sessizliği büyüttüğünü gördüm ıslak çatılar altında.

Her şey seyreldi. Acılar ise halâ sık dokunuşlu. Hala bir boşluk var iki kalp arasında. O boşluk yüzünden tükeniyor ya insan. O boşluk yüzünden vazgeçiyor sevdasından.


Otursak ve sevdadan dem vursak kime ne faydası var. Ununu eleyen eleğini astı. Atı alan üsküdarı geçti.

Dünyanın içi ateş ve ortası çiçekten bir bahçe. Dünyanın merkezinde hararet var. İşte o hararetten serpiliyor çiçekler. Biz o çiçeklerden soluyoruz aslında havayı solurken.

O ateş ki kolay kolay sönmez.

Bir gün dünya infilâk ettiği zaman, Allah bütün sıfatlarıyla tecelli eder. Ve kullarını; ya yarattığı cennetine buyur eder ya da cehennemine sürükler.

Rabbim iyi kullarını muhafaza etsin. Onları ümitlendirsin.

Rabbimden gelene amenna.














Mahva. Nisan 2022