Ben acıyı yaşarım!
Baktığım tüm resimlerde seninle olan günleri düşünürüm.
Kaybolmaz sandığımız hayaller, emek sarf ettiğimiz bir çok çaba ve umut ettiğimiz geleceğimizin bir anda kül olması yakar benim içimi...
Sen giderken gözlerine öylece bakakaldım!
Gitmeme engel ol der gibiydi aslında.

Gitme demeli miydim?
Kalma ihtimalini bile düşünmeden, sustum sadece.
Gitmek isteyen, gitmeyi koymuştur, yüreğinde mahkemesini yapmıştır.
Ben ne yapabilir?
Ne söyleyebilirdim ki?
Faydasızdı!
Hiçbir şeyin çaresi yoktu.
Bilmedin!
Onca emeğin bir anda yok olduğunu göremedin!
Benim sende her an’ımda kaybolduğumu, bütün hayatımın seninle yeniden şekillendiğini!

Nasip değilmiş diye söylüyorum...

Bazen kendi kendime ve giderken o gözlerindeki an geliyor aklıma!
Pişmanlığım yakıyor yüreğimi, derinden ağır geliyor sensizlik.
Alışmaya çalışıyorum, içim acıya acıya.
İşte!
Dayanmaya çalışıyorum, bütün olumsuzluklara rağmen acıya yaşamaya çalışıyorum!

Hayallerim, ümidim, kalemim tükendi!

Yaşıyor muyum?
Anlatamadığım, tarif edemediğim acıların içerisinde, evet yaşıyorum!

Sensiz ve sessiz bir şekilde, belki bir gün geri döneceksin ümidi ile...

ÖZKAN D...
SELAMET99