KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 579 Okunma
- 6 Yorum
- 6 Beğeni
Ölümün Engel Olamadığı Kavuşmalar
Bir gün yeniden buluşacak ruhlarımız...inanıyorum.
Çıplak ayaklarla yürüyorum, keskin çakıl taşlarıyla kaplanmış yolunu.
Acımak istiyor canım, kanamak istiyor adımlarım. Ayıplamıyorum kendimi...
Ben yara almaktan korkmuyorum…
Bir iz kalmalı ardından, bir iz ki, gösterdiği o yol, ancak korkusuz olanların göze alacağı kadar acılı olmalı.
Kandır, kanlı izlerdir bu etkiyi ardında bırakacak olan,takip eden de acılar içinde kanayacak, bu gerçeği göze almalı.
Bir gün yeniden buluşacak ruhlarımız, inanıyorum...
Yeter sen de kaçma kendinden...insanın korkaklığı ile yüzleşmesi, cesaretin gerçek anlamı...
Senden asla vazgeçmedim...olamasam da yanında...
Karanlığına ortağım, biliyorsun. Masanda her zaman ansızın gelişlerime sakladığın yerim de hazır, farkındayım.
Eksik olan yanım…. eksin olan yanınla buluşmak için sabırsız, saklamaya çalışmıyorum.
Eski yaşantılarımızın kalıntıları halen zihinlerimizde. Tam olarak hatırlayamasak da, eksikliğin tadını ikimiz de anımsıyoruz. Adını koyamadığınız o his…
İşte tam da o his, damağımızdaki özlenen baharımız…
Bir gün yeniden buluşacak ruhlarımız, inanıyorum...
Hatıraların bir tadı var… harflerin kokuları… hasretin sayısal bir değeri.
Kim ne derse desin, görünmeyen ancak hissedilen bir şeyler var bu dünyadan bağımsız.
Karanlığı ceplerinde saklayan aşık…
utanma sakın kendinden. Kaçmana gerek yok öfkenden.
Öfkenle barışıp, arındıktan sonra, yeniden yaşayacaksın baharlarını,anlamalısın.
Duvarlar yıkılmayacak sanma. Pes etme sakın…
Yeteri kadar kanatırsan ellerini, elbet güneşin sığabileceği bir çatlak yaratacak o duvarda ellerin.
Bir gün yeniden buluşacak ruhlarımız, inanıyorum...
Kanamaktan korkmayan karanlık, doğ gecelerime. Kaçmaktan vazgeçmiş öylece bekleyen ayaklarım, korkaklıkla suçlanabilirim biliyorum ama öylesine cesurum ki, ölümün bir tık öncesinde, ardımdan söylenecek olası her cümleyi es geçiyorum.
Hatırlarım...
Beklerken sıradaki yaşantımı, öyle doluydu ki zihnin, sıramı hep kaçırdım… bu yüzden ayıplarla kendimi ağrılaştırmamam gerektiğini oldukça farkındayım.
En çok bekleyen ruh olmuşluğumla , kendimle sınanmışlığımla öyle vakit kaybettim ki, bazı şeylerin yükünü artık taşımıyorum.
İlk başlarda öncesine dair hayallerim vardı,şimdilerde sonrasına dair umutlar besliyorum. Ben bile anladım geçmişe laf anlatılmıyor, tek seçenek var elde seçmeye mecbur olunan, geleceğe bakmak lazım.
Ellerimdeki boşluk nedir...sorusunun
cevabınını da artık aramamam da bu yüzden.
Keşkelerde değil, belkilerle yaşama isteğiyle dolup taşan ruhumu, artık itelemiyorum.
Bir gün yeniden buluşacak ruhlarımız, inanıyorum...
Şimdi…
Şimdi yapılacak tek şey var bana güven.
Yol uzun, yol yaralı, yol keskin çakıl taşlarıyla dolu…
İşte bu yüzden, yola düşmeden önce ayaklar, hiç uyanmayacakmış gibi, sarılıp uyumak lazım.
Nasılsa…
Bir gün yeniden buluşacak ruhlarımız, adım kadar iyi biliyorum.
YORUMLAR
Yeteri kadar kanatırsan ellerini, elbet güneşin sığabileceği bir çatlak yaratacak o duvarda ellerin.
Böyle bir imgeyi yazabilmek Tanrı katında nasıl özel bir kişi olmayı gerektirir acaba.?Tek başına bir şiiri yazabilir,Tek başına bir yazıyı kurtarabilir bir kitap dahi olabilir. bu yüreği besleyen şey nedir !!!Bu kalemin nasıl bir gücü var.Hayranlığım katlandı tekrar tekrar hayran kaldım.
black_sky
Tanrı katında özel miyiz yoksa en yaramaz çocukları olarak cezaya kalanlardan mıyız...bilinmez ama karanlığı duymanın bir karşılığı olsa gerek...
Uyuyup büyüyen acılar için...
Çokça teşekkürler ve selamlarımla.
Gule ne kadar güzel yorumlamış rest'i ve çok çok katılıyorum. Bir isyan, ret ve rest car içten dışa dalga dalga yayılan bir umut, mavi bir gökten kesit...
Tebriklerimle nesildaşım
black_sky
Kararsızlıktan oluyor sanırım ama kararsızlık benim en kara yanım;)
Eksik olmayın nesildaşım.
Saygı ve selamlarımla.
cesur, yürekli, oldukça iddialı ve ayaklarını yere sağlam basıyor üstelik...ki ben cesur kelimesini okumadan önce bunu farketmiş ve öyle geçirmiştim içimden...
siyahın rengini asıl sana sormalılar ve çok da güzel bir rest çekişin var ki tam benlik...
sevgiler black sky...
black_sky
Siyahı tarif edebilmek nedensiz bir mutluluk ve gurur veriyor bana...
Bir sorunum var galiba;))
Çok teşekkür ederim varlığınız güzeldir.
Sevgiler benden çokça.
Değil mi...insan elleriyle duvarda oluşturduğu çatlakların içine dolan güneş, alışık olmadığımız, karanlığa alışmış gözlerimizi kör edercesine kusarız ama bir kere zihnimize ulaşmıştır aydınlık.
Umut yeşerten olmuştur artık...bize düşen sadece cesarettir.
Bu cesareti gösteren ruhlar elbette bir gün buluşacaklar aynı yolda, aynı hedefte aynı yaşamda. Ben de eminim adım kadar...
Yine blackçe yine ruhlara siyah bir dokunuş.
Sevgim ve saygımla hem de bolca.
black_sky
Üstat çok teşekkür ederim varlığın için.
Saygım her daim sevgimle.
Kanamak kadar kanmak olası ve yaralar git gide büyüyen.
İzafi olan şeyler var bir o kadar gerçek.
Kapı duvar olsa da hayat zaman zaman kapıyı hızlıca kapatmadan düşünmeli.
Karanlıksa aslında aydınlığın arkadaşı ve sessizlik çat kapı.
Sevgimle
black_sky
Her zıtlık birbirine muhtaç. Karanlık aydınlığa.
Sevgilerimle.
Bazen tek bir hatanın bedelini, bütün bir ömür ödüyor insan. “Kendinle sınanmak” bu olsa gerek diye düşündüm. Ağır bir bedel, nerden baksan...
Oradan oraya sürükledin yine! Umarım, ruhların bir gün yeniden buluşacağı bir yer vardır. Bu umuda tutunmak da güzel!
Karar verdim; bundan sonra yazdıklarımın başlığını sana koyduracağım:) ben o konuda çok beceriksizim:)
Bu arada; umut sana çok yakışıyor:)
Sevgilerimle çok...
black_sky
Başlık için köpeğin olsun derler ya;)) neden öyle derlerse artık;))
Bana başlık bulmak kolay geliyor ama altını doldurmak daha zor sanki.
Şeref duyarım. Yazdıklarına başlık bulacak kadar değerli gördüysen.
Varlığın çok kıymetli demiş miydim?(
Olsun yeniden diyeyim;)
İyi ki varsın canım benim.
Sevgilerimle, sevgimdesin hep.
Erlik Aldacı
Bir Eflatun Ölüm
Çok sevgilerimi gönderiyorum size de .
Bir Eflatun Ölüm
Çok sevgilerimi gönderiyorum size de .
black_sky
Eksik olmayın dilerim.
Saygım ve sevgimle.
