Seviye

• 15 Mart 2022 Salı 17:19:04

SEVİYE
Sevgili dostum,
Sana çeşitli konularda mektuplar yazarken o konuda bilgilerimi yoklayarak, onlara yeni bilgiler ekleyip, düşünerek, geliştirerek sana yazmaktan her zaman mutlu oluyorum. Bir dost ile dertleşmiş, uzman bir insanla terapi yapmış gibi oluyorum. Çok insan “yazmaktan ne anlıyorsun?” veya “boşa okuyorsun” diye düşünce de “el alem ne der” i çoktan unutmuş insan olarak İnsanların ne dediği değil benim ne kadar faydalandığım, senin ne kadar bilgilendiğin ve mektubumuzu okuyanların neler fark ettiği önemli.
Sevgili dostum,
Bugün mektubumda sana “seviye” konusunu anlatacağım. Seviyeli insan kime denir? Seviye insana topluma ne kazandırır anlatmaya çalışacağım.
Sevgili dostum,
“Seviyeli insan olmak” meslek sahibi olmaktan, Üniversite tamamlamaktan ve zenginlik gibi kavramlar ile ilgisi olmayan,” Başkalarına Allah rızası için nasıl faydalı olurum?” sorusunu gerçek manada soran ve aldığı samimi cevaplara göre söz ve davranışlarını düzenleyen insandır bence.
Sevgili dostum,
Toplumda “seviye” kavramı çok bilinmeyen ve insanların genelde kadın, köylü engelli gibi insanların seviyesiz olduğu zannedilen bir kavram. Bence insanları aldatmak ve baştan savmak için yalan söyleyen ve bunu alışkanlık haline getiren insanlar ile Ona buna“ sırf laf olsun diye “seni seviyorum” diyerek adana aykırı ve boş hareketler yapman insandır. Böyle insanları görünce seviyesizliklerinden utanarak onlardan kaçarım.
Sevgili dostum,
Samimi insan olmamız ve gerçek manada sevmemiz bizim seviyeli olmamızı ve konuştuğumuz sözler ile davranışlarımızın mantıklı insana yakışır şekilde olmasın gerektirir. Kimse “ben seviyeliyim karşımdaki seviyesiz alay etme hakkım var” diyemez. Böyle söyleyen insan seviyeli olduğunu yalanını göstermek isterken seviyesizliğini davranışları ile ortaya çıkarır.
Sevgili dostum,
İnsanlar mevki makamlarından dolayı kendisine saygılı gibi davranan insanları çok zaman samimi zanneder. Ego bunu gerektirir. Ama mevkii ve makamlar bitip de insan yaşlanınca çok zaman tek başına kalır. Caddeye çıktığımız zaman geçmişte “çok saygın” insan gibi görünenlerin yaşlanınca çok yalnız kaldıklarına ve “bana selam versin” diyen gözlerle etrafına bakındığına çok zaman şahit oluyor onlar adına üzülüyorum. Bu konularda okuduğumuz anılar ile insan esefleniyor.
Sevgili dostum,
“Herkes seviyeli olmak zorunda “demişti sevgili dostumun birisi. Olmak zorunda olmasına olmak zorunda da bunun için çabalayan insan o kadar az ki. Kimse seviyeli olmaya çaba harcamıyor. Seviyesiz davranışlarını gördüğümüz insanları uyardığımız zaman da sırıtarak bakıyorlar. Yani “seviyelerini belli ediyorlar” Bu kadar belli olan seviyesizliğe ben ne diyeyim.
Sevgili dostum,
“Kim olduğun o kadar bağırıyor ki, ne dediğini anlayamıyorum” der bir büyük. Yani davranışlar sözlerden daha etkilidir. İnsanların ne dediklerine değil, 2 saatte çay evlerinde ne anlattıklarına değil nasıl davrandıklarına ve gözlerine bakarak seviyelerini anlarım. Seviyesi insanın o kadar gözlerine ve yüzüne yansır. Filmlerde ve dizilerde de “neyin var” diye soran muhatabına “ bir şeyim yok” dediği zaman karşısındaki hemen “ ama gözlerin ve yüzün bunu demiyor” diyerek itiraz eder kahramanımız. Bunu insanların seviyesini gözlerine bakarak anlarız olarak algılarım.
Sevgili dostum,
Senin seviyeli bir dostum olarak insanlara samimi yaklaşımına bayılıyorum ve beni sana bağlayan da zaten bu samimiyetin ve seviyeli olman. Senin de benim gibi seviyesiz insanlardan uzak durman benim seni dost olarak algılamam ve seni sevmeme sebep oluyor.
Sevgili dostum,
Seviyeli insan bence her şeyi karşısındaki insandan beklemez maddi ve manevi gücüne göre yardımda da bulunur. Bu gerçek seviye sevgidir. İnsanın maddi gücü varda yardım etmiyorsa bu seviyesizlik ve cimriliktir ve bence en ahlakı zaaf cimri olmaktır.
Sevgili dostum,
Her şeye gülen ve gülümseyen insanı çok insan “sevgi dolu” zanneder ama hep gülmek ve gamsız olmak da seviyesizliktir. Seviyeli insan nerede gülüneceğini nerede ciddi olunacağını bilen insandır. Her şeye gülmek gibi her şey konusunda bilip bilmeden konuşmak da en büyük seviyesizliktir. Her gün seviyesiz insanlarla muhatap ola ola seviye uzmanı olduk nerede ise
Sevgili dostum,
Alime sormuşlar “ Bu kadar güzel edebi nereden öğrendin?” O da “Edepsizden” demiş. Bizde seviyeli olmayı seviyesiz insanları gözlemleyerek uyararak öğreniyoruz yavaş yavaş. Hayat okuyarak olduğu kadar gözlemleyerek de yalan söyleyenlerden ders alarak da öğreniliyor.
Sevgili dostum,
İnsanlara Faydalı olmak için çaba harcayan insanlar yanlarına geldiği zaman onlara destek olmak varken baştan savan insan, seviyesizliğini ortaya çıkarır. Çünkü seviyeli insan gücünü “insanlara faydalı olmak için çabalayan, gücü yetmediğinde de gücü yetene teklif ve fikir sunan insandır” İmkanı olmadığında seviyeli insan baştan savmaz ve karşısındaki insana gerçekten yardımcı olamayacağını gerçekçi, bulamadığında gerçekleri açıkça samimiyetle anlatır. Bazen tek bir gönlü geniş insan gerçekten samimi olduğundan koca bir kurumun yapmadığını yapar ve bunu da övünme vesilesi yapmaz. “İşte gerçek seviye budur, seviyeli insan böyledir. Bunu Yaratan da unutmayacak” der ve dua ederim böyle insanlara. Böyle insanların toplumda artmasını dilerim. Seviyeli inanları sevelim ki toplumda seviyeli insan artsın da seviyesiz insanlar utansın.
Hayatının seviyeli insanlar ile dostlukla geçmesini ve seviyeli insanlar yetiştirerek geçirmeni dilerim.