KUZGUN
Bir kitabın kapağında herkese gülen
Kırmızı rujlu Mavi gözlerine kandım
Pahalı, oldukça kalınca bir kitaptı
Aldım ,kokladım bağrıma bastım
Sanırsın,Bayram evine düştüm
Bağıra bağıra,
Tuttum
Yalnızlığıma sardım onu
Önsözü şekermiydi
Dili bülbülü şeyda mı
Gamzelerinden ğürül ğürül akan
Ballı şerbetmiydi bilemedim
Koştum,Yüreği yanmış
Güneşin çocukları gibi
İçtim yudum yudum ,Boğuldum
Kayboldum mavi gözlerinde
Döndü başım sızdım dizlerinde
Dönüyor dünya,Dönme dolaplarda
Çocuklar gibi Koşarken izlerinde
Sanki gökte avare dolanan
Sarhoş bir buluttum
Sıçradım Kanat vura vura
Yedi kat semaya uçtum
Bir Zümrüd’ü anka gibi
Yazıklar olsun bana
Ayı görmedi gözüm Vardım güneşe
Yandı kanatlarım bittim kül oldum
Dedim ya
Pahalı, oldukça okkalı bir kitaptı
Araladım daha ilk sayfada
Kör bir kurşunla vuruldum
Korktum, titriyor parmaklarım
Çevirdiğim ikinci sayfada
Cehenneme düştüm
Nâr da Yandım kavruldum
Savrulup düştüm geceye
Ateşler içindeyim, kurudu dilim damağım,
Dipnotların gözlerinde küllerime üfledim
Küller yağarken başıma bakışlarına lâl oldum
Çırak Ça
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.