türkiyede hangi amaç için siyaset yapılır.
bunun tartışması yapılıyordu halk tvde.
zülfü livaneli sağ sol mücadelesine derinlik kazandırmak için siyasetin vesayete yenik düştüğünü iddia ediyordu jejim için.
her alanda yaşanan kutuplaşmanın siyasi bir karşılığı yoktu.
bunun anlaşılması için doğru bir tarih okumasına ihtiyaç var.
cumhuriyeti kuran kadrolar türk tarihini orhun yazıtlarıyla başlatır.
bilge kağandan sonra aynı gelenek yusuf has hacipte vardı.
mevlananın umut vadetmesi gibi hükümdarlara.
hitlerin roma germen hayali milyonların ölümüne neden olmuştu.
türk kurucu ilkeleri bilgeliği esas alır devlette.
inancın bir ideolojik kimlik kazanması en güzel şekline kavuşmuş osmanlıda.
has zaamet tımar.
bunlar devletin tahsis ettiği arazilerdi.
sanayileşme öncesi tarım toplumunun tipik örneği.
bir sosyalist deneyim olmasını iddia edenler var.
osmanlı dirlik sistemi devletin tek gelir kaynağıydı.
düzenin işlemesi için ordunun zafer kazanmasına bağlıydı devlet-ebet-müddet mefküresinin yaşatılması.
bunların dışında yeniçeri ocağı bir devşirme usülüne bağlıydı dünyada az rastlanılır bir lejyoner temelini esas alan.
platonun devlet sistemine en yakın bir teşkilatlanma içindeydi osmanlı.
ilmiye mülkiye ve harbiyeden teşekkül ediyordu yönetici sınıf.
devlet divanı şura esasına göre karar alırdı.
romaya benzerliği devletin büyüklüğüyle had safhadadır.
devlet gücünü ekonomik eşitlikten alır.
tabiki evrim düşüncesi bu iddiayı reddeder.
feodalitenin iktidarı olması bakımından.
nitekim devlet bu kurumları ıslah etmenin yollarını aramış devletin gücünü koruması için.
senedi ittifak magna cartanın bizdeki karşılığıdır onun için.
coğrafi keşiflerin sonucunda emperyal güçlerin zenginleştiği görülür.
içe kapanan devlet için abdülhamitin çözüm olarak gördüğü teşkilatçılık istibdadın halkı denetlemesi demekti.
abdül hamit zorbalıkla itham edilsede devleti ayakta tutmanın çarelerini arıyordu hünkar.
bu dönemde komitacılar etnik kimlik siyaseti yapıyordu.
ingilizler teşkilatlandırdığı ermeni rum gibi azınlıkları bir silah gibi kullanıyordu.
meşrutiyet bu halkları kardeşçe yaşatacaktı ittihat ve terakkiye göre.
ülkenin eğitim ve kültür sorunu vardı.
halkın çoğunluğu yoksullukla savaş halinde olduğundan devletten gelecek faydaya inanmıştı.
nihayet yönetimde değişiklik yaşanmış ve muhalifler ikitidarı ele geçirmişti.
kızıl sultan denen abdülhamite kimse sahip çıkmamıştı.
bu dönemim paşaları ingilizlerden öç almak için fırsat kolluyordu.
işte 1.dünya harbine bu şartlarla girildi.