ZENGİN DİLENCİ

• 13 Haziran 2021 Pazar 17:47:03

Hoş geldin içime, iki gözümün nuru
Kalemimi senden öncesine asmak istiyorum. Yorgunluğum kalemin mürekkebini içerken
Gözlerin geliyor aklıma bin dertten ayılıyorum masallar diyarından.

Müsadenle seni aklı başında sevmek istiyorum(Üstada saygıyla).

Kime yaslasam şiirlerimi, kenara çekildi ve ben hep düştüm, üşüdüm, yalnız kaldım...

Nereden çıktın karşıma?
Nedir sende ki bu esrar ?
Ektin gönül bahçeme kenevir tohumlarını ve gittin.

Yazarken kendime bile dürüst değilken,bu kadar utanıyor, çekiniyorken bana öyle bakma.

İçim döne döne önünde eğildi cümle irfanımla.
Bakınca sana benden
İnen ilk ayet gibisin
Uzaktan korku dolu yamaçlı...
Müjdeleyici gibisin
Belayı da sefayı da

Varlığın aşka kıvrılır da rabıta yaptırır.

Adının geçtiği yerde zaman, oturacak yer bulamıyor. Dönüp dolaşıp yüreğim de konaklıyorsun.

Benzetmeler de suskuna çevirirsin dilimi
Seni hangi şiire versem yokluğunla, varlığınla yakışırsın. Bir görüş bu kadar etkili olamazdı. Zengin bir dilenci gibi...