Ölenle Uğraşmayalım

• 1 Haziran 2021 Salı 12:46:38

Ölmüş ölen… Arkasından konuşursak, kendini savunamaz ve karşılıkta veremez. İyi ya da kötü ne yaptıysa ömrünü tüketti… Artık ilahi adalete teslim oldu. Elleri, dilleri bağlandı. Toprakta çürürken tüm kibride ölerek bir kaç kemiği yaşamaya direniyor belki de… Mesele, ölenin ne yaptığı değil, biz ne yapıyoruz. Sonuçta biz de öleceğiz ve bizi savunacak kimse olmayacak, tıpkı öleni eleştirdiğimiz gibi. Bu dünyada iyiyi emretmek kötüden men etmek olmalı kişinin felsefesi. Sen hangisini seçtin ve bunun için yaşıyorsun?

Felsefe, fikir alanı. Yeniliği, keşfi, hatayı gösteren tarz. Biz bu felsefeyi keşfedip, yaşamaya ve yaşanılır kılmayı sağlamalıyız. İpucu dinin öğütleri… O izleri takip ederek insanların anlayacağı şekle sokmak, yaşanılır kılmak… Eğer biz buna sahip bir felsefe ile yaşıyorsak, ışığını gören bizden öğüt isteyecektir. Bu kısa zamanda olmayacaktır, sabırlı olmalı! Eğer her acıya rağmen, her yalnızlığa rağmen, her atılan taşa rağmen inandığımızla kalıyorsak, kazanan biz olacağız. Her doğru ve güzellik, dikkat çekip de bakmakla olur. İnsanın dikkatini çekmek, cezbetmek sabır işi… İspat değil!

Hırsız çalsa, yakalanıyor kısa zamanda… Çaldığını yiyemiyor.

Uyuşturucu alan ne kadar keyif alsa etkisi geçtiğinde yine daha şiddetlisiyle kabusa dönüyor.

İftira eden bir süre ne kadar sevinse, bir an geliyor hata yapıp doğrusu anlaşılıyor, toplumda kimse tarafından sevilmiyor, güvenilmiyor, yalnızlığa terk ediliyor.

Gıybet eden ne kadar nazar etse, etkisi bir filmin bitiminde son ile tükeniyor.

Örnekler çoğaltılabilir. Kötü olan niyetler bir süre büyüyor ama sonrasında kuruyor. En uzunu ölenin mezarına kadar uzanıyor. Ancak yaşayanlar onun kötü etkilerine kanmayarak, en doğrusunu yaşıyorlar. Her iş yaşayanın sorumluluğunda… Doğru yaşayan kazanıyor. Her kişi kendi üzerine düşeni yapıyor, sonucuna da kendi katlanıyor. Hocanın dediği gibi parayı veren düdüğü çalıyor. Yani doğruyu yaşatan yaşamda iyi bir örnek oluyor, kendisi de mutlu oluyor.

Saffet Kuramaz