LAFIM MECLİSTEN TAA İÇERİ ..!

• 4 Mayıs 2021 Salı 15:40:01

Hecesi düşük adamları sevdik,
Yüreğimize harf bile olamayan adamları.
Sevmek için bahanelere de gerek duymadan sevdik.
Ne diyordu Rabbi’miz (Sevin) bazen bir kuşu, bazen bir çiçeği, bazen de sevgiyle bir başı. Biz seçimlerimizin diyetlerini ödedik.
Aşk yolunda yalın ayak kaldı ayaklarımız, saçlarımıza doldu zamansız aklar.
Oysa biz çok güzel seven kızlardık.
Yanlışımız neredeydi bilmeden sevdik.

Şimdi düşünüyorum da değer mi?
Hiç değmezmiş (Gemi batınca gemiyi fareler terk keder) mantığıyla ilerlersek fareler dolmuş her bir yanımız çok güzel konuşan, çok güzel şiir yazan, çok güzel seven adamlar. Peki ya, gerçek böyle mi? Hiç te değil sevmeyi bilen yanında olandır terk edip giden değil!

Her ayağı olan gidecek diye bir kaide yok! Aşk kovulsan da gitmemekmiş ama bazen hayat oyunlarını öyle bir oynuyor ki insan bir yolda buluveriyor kendini o zaman da güzel gitmek önemli.
Okuldayken sorduklarında tek korkum yalnızlık derdim. Şimdi ise yanlış bir kalpte olmak derim, yanlışlarımın doğrularımın ipini çektiği zamanlardayım. Hayat bir sınav değil ki dört yanlış bir doğruyu götürsün bir yanlış bir insanın tüm hayatını götürüyor.
Ah benim bu despot hallerim ne zaman bir aşka yelken açsa yorgun yüreğim, gelip yerleşiyor göz bebeklerime acılar, kaderi silip yeniden yazmak imkânsız.
(Yalnızlık Allah a mahsus her canlı bir eş arar taşın kalbi yoktur onu da yosun sarar) diye diye geçirdik en güzel yıllarımızı elimizde ne kaldı aşk tan bir iki mektup, ucu yanık resimler ve onlarca pişmanlık.
Aşk hanesinde derin çentiklerle tanışmış ben kimden neyin hesabını soracağım onu da bilmiyorum.

Herkes kaptan herkes dümende hani geminin kaptanı tek olurdu daha (m) harfinin gücünü bilmeyen insancıklar yirmi dokuz harf alfabe diye umarsızca sağa sola saçılan kelimeler. Kimlere iyi ki varsın dedi kim bilir dudaklarımız peki kim var yanımızda, biz sağ eliyle solu tutan kızlar değil miyiz? O halde aşk karmaşası niye aşk mı var âşık mı var, ya da aşkı yaşatmaya kimin gücü var?

Nenem zamanında kaldı güzel seven adamlar mert, dürüst, kırmadan, dökmeden, incitmeden. Ah neredeler şimdi?
Kırma kalbimi be adam ayağına cam batar canım yanar diyen kadınları kırdınız. Üşüdün mü kazağını giy, yemek yedin mi diyen kadınları üzdünüz.
Hastalandın mı gelip sana çorba yapıyım diyen kadınları ağlattınız ve ben bir tek seninim diyen kadınları aldattınız.

Şimdi varın siz aynadaki süetinize hesap verin...
Cehennem sizin için var adam olmayı beceremeyen gramlar.

Lafım meclisten taa içeri..!