Yorum

Yorum: Anlamak, açıklamak, değerlendirmek, anlam çıkarmak, biçimlendirme, versiyon, çalma (müzik), söyleme, oynama.

Yorum unsurlarına bakıldığında, yorumun tamamen kişisel olduğu görülüyor. Bu eylemler, bireyin yorumu şeklinde açığa çıkar. Toplu olanları da olabilir ama o da bireyin katkısıyla oluyor.

"Kendine göre yorumlamak!", ya nasıl yorumlayacak idi? Yani kendine göre olmadığında, "Kime- neye göre?" sorusu ortaya çıkar. Yorum aslen kendince olur. Yoruma açık olmayan durumlar için yorum olmaz ki şuna göre- buna göre olsun! Yani hukuk kuralları ve bunun uygulanması, yoruma açık değil. Yorum yapılacak ise onu da hukuku ve kanunları uygulamaya yetkili olanlar yapar! Yoruma açık olmayan hukuki ve idari uygulamalarda, yorum olmayacağı için konumuzun içeriği, bireyin yorumlayacağı alanda olacak!

Şuna göre- buna göre- şu kişinin yorumuna göre yorumlamak, bireyin kendi tercihi; dilerse, kendince yorumlar. Hukuk yorumu veya idari yorum değil ise veya hukuka aykırı değil ise sorun yok! Sanatçının yorumuna, karışılmaz! Bireyin de yorumuna karışılmaz!

Beğenilmeyen yorumlar için "Kafasına göre- kendine göre yorumlamış!" tabirini bilirsiniz! Herkes, kendince yorumlayabilir! Mesela, bir metin var ve bu metnin kabulü isteniyor. Yorumu da kişi kendince yapmayacak! Bu hukuki değil de bireysel ise yorum, bireysel olacaktır. "Utanmadan bir de kendine göre yorumluyor!" denilmez! Kişi ister kendince yorumlar, isterse hazır yorumu esas alır.

Son tahlilde; yorum, yorumcuya göreceli olur! Hukuki ve idari konular zaten yoruma açık değildir! Ceza yazan yetkiliye, bireysel yorum yapılmaz! Bireysel alanda da yetkili yorum, olmaz! Herkes kendi alanında yorum yapabilir. Yorumun doğruluğu veya yanlışlığı da bireyi ilgilendirir. Hukuk saklı. Dikkat ederseniz bir yazı- yorum yaparken bile sık sık diğer durumu açıklamak zorunluluğu doğuyor. Çünkü alışılmış bir yorum çerçevesi var. Onun kırılması uzun sürebilir.

Saygılarımla,

Ahmet Bektaş