Dokunduğum Hayatlar, 1. Munise

• 7 Ocak 2021 Perşembe 01:05:23

Çalışma hayatımda ve sonrasında emeklilik günlerimde, birçok kişi tanıdım. Her insan bir hikaye. Hayatım roman derler ya, çoğunun hayat hikayesi de roman. Anlattılar dertlerini, dinledim. Yol gösterdim, çare olmaya çalıştım..Birçok hayat hikayesi birikti böylece. Bunları yazmak istedim yıllar sonra. Özel hayatlara saygı geregi, isim ve yerleri uygun şekilde degiştirerek yazacağım. Her hikaye bir hayat. Dokunduğum Hayatlar 1.... Munise...

MUNİSE
Çalışma hayatına alışınca insan, boş bir hayatı kabul edemiyor. Emekli olunca, Halk Eğitim Merkezınde açılan Okuma_ Yazma kurslarında öğretici olarak görev aldım. 28 öğrenci geldi. Hepsi heyecanlı, hevesli, sevinçli. Bunlardan biri Munise.
Kucağında bebeğiyle geldi, utana sıkıla, derdini anlatmaya başladı. Diyrbakırdan gelin gelmiş, kısa bir süre sonra da bebeği olmuş. Oysa onun hayalleri, hevesleri farklıymış, okumak istemiş, babası izin vermemiş, evlenmiş Kocası izin vermemiş.
Kocasının ailesi ile birlikte oturuyor, kocası dışında Kaynananın sözünden çıkamıyormuş. Evlerine çok yakında açılan bu kursu duymuş Munise, Anne dediği kaynanasına açmış gönlünü. Ne olur anacığım bana izin ver bu kursa gideyim, okuma yazma öğreneyim... Hayır , olmaz, ne lazım sana okumak, demiş anne. Çare arayıp durmuş Munise.,

Bebeğini hava aldırmak için veya bakkaldan alış veriş için zaman zaman dişarı çıkmasına izin veriyormuş anne... O fırsatı kullanıp bana ulaşmış. Bana izin verin, bebeğimle geleyim, evde uyutmam, gelirken yolda uyuturum, burda koltukta uyur, ben de derse katılırım, dedi. ..
öyle hevesle istedi ki, hayır demek ne mümkün... Bir iki gün böyle bebekle derse katıldı ama, böyle olmaz anneye söyle bebeğe baksın evde dedik ama ne mümkün, kursa gelmesin diye ben bakmam dedi..

.Munise kararlı gelecek, okuyacak öğrenecek...Bebekle gelecek derse..ama fazla devam edemezdi böyle. başka çözüm bulmalıydım.
Binamıza çok yakın bir Özel Kreş vardı. Kreş ve ana okullarda ücretsiz kontenjan olduğunu biliyordum. Hemen bebekle birlikte Muniseyi Kreşe götürdüm. Müdire hanımla görüştüm, derdimizi anlattım. Ücretsiz kabul etti çocuğu.. Ders süresi boyunca burda hem güvende, sağlıklı olacak hem de o da annesi gibi eğitim alacak.. Ne mutluluk..
Evden çıkışlarını ders saatlerine denk getirip, düzenli olarak derslere katıldı..
Çok akıllı ve çalışkan. herkesten önce başardı okumayı... Kendine güveni geldi. Başı dik, konuşabildi, eşi ve annesi ile.. Bu arada eşi de eğitimsiz olduğundan, geçici işlerde çalışıp sık sık işsız kalıyor ve anne babanın eline bakıyorlar. Tabii zor geçiniyorlar..
Anneye söyledi okuma öğrendiğini ve ben bir iş bulup çalışmak istiyorum dedi. Eşi karşı çıkınca da, istemiyorsan bırak beni, ben ayrılır kendime de çocuğuma da bakarım.. Ya iyi bir iş bul evin geçimini sağla ya beni birak....

Başardı Munise, Bir anaokulunun yemekhanesinde işe başladı. Çevre edindi arkadaş edindi. Çok şey öğrendi. Zamanla kendini geliştirdi ve işini değiştirdi. Ortaokulun Kantin görevlisine yardımcı olarak çalişmaya başladı. her geçen gün kişiiğini geliştiriyordu. Başka bir okulun kantin işini aldı.. Zaman zaman da bana ulaştırıyordu bu güzel haberleri... Her işinde başarılı oldu. Heryerden birşeyler öğrendi.
Bir süre sonra, çok büyük modern bir restorantda Aşçı oldu.
Bu arada kızı da büyüdü. hevesle okuttu kıızını. .Kızı da annesi gibi akıllı . Karneleri hep takdırnameli geldi.
Bu arada cep telefonu da aldı. Her aşamada kendinin ve kızını resimlerini gönderdi bana ve her zaman , sizin sayenizde, sizin yardımınızı unutamam, Allah sizden razı olsun demekten de vaz geçmedi.
Oysa ben sadece insanlık görevi yapmiştım. Herkesin yapması gerekeni yapmıştım.
Kendi ailesini kurdu, ayrı eve çıktılar, eşi de düzgün bir işe girdi.. Modern, eğitimli bir kadın oldu. İnternet kullanmayı öğrendi. Mesencer dan yazıyor bana her zaman , bütün gelişmeleri iletiyor.

Kızı Hemşirelik okulunu kazanmış. Başarı ile bitirecek ve hayata atılacak.. Böyle mutlu sonları görmek, bu başarılarda , bir katkım olduğunu bilmek , hem mutluluk hem enerji veriyor Onların duaları güç veriyor, sağlık olarak ulaşıyor bana. İşte en büyük zenginlik bu...