Sincap Melinda'ya Mektup

• 24 Aralık 2020 Perşembe 02:39:02

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

Sevgili Melinda,

Bu sana yazmış olduğum ilk mektuptur.
Bu mektubu sana yazarken hissettiğim duyguların tarifsizliği içerisindeyim.
Nereden ve nasıl başlayacağımı bilemiyorum lâkin bildiğim en iyi yoldan, yani şiir yolundan ayrılmamalıyım.
Mektubumun sana ulaşmasını diliyorum.
Müsaade edersen başlıyorum.

Sen benim için Cemal Süreya’nın "Sana Giden Yollar Kapalı" şiirisin. Sana bakınca çıkmaz bir sokak değil de, eni boyu, başı sonu olmayan bir yol görüyorum. Uçsuz bucaksız diyarlar, uçurtmanın peşinden koşan çocuklar, gözlerinde elma şekerinin sevinci olan bir kız çocuğu, yetim bir çocuk ağlarken bir anda gülmesine sebep olan kadın, basitlikten uzak sade ve yalın bir duruş sergileyen bir insan, ufuklara umut çizen bir ressam, mevsimlerin en güzelini, yüreğinin sıcaklığı bütün hayatına sığabilen, ağaçlara tırmanabilen ve sonra da tatlı tatlı düşen bir sincap ve tabiki sana bakınca aşk değil de, hiç bitmeyen bir sevgi görüyorum. Bu sevgiyi benzetecek olursam da al yazmalım filmindeki cemşitin sevgisine benzetebilirim. Çünkü cemşit aşkı yenmişti. Ben o filmden sonra aşkın da kaybettiğini sevginin kazanarak değerini anlamış oldum. İşte böyle böyle büyüyor ya insan. Ben sana bakarken hep sürgün edilen bir bahar gördüm...

Bu mektubu duygularımın acizliğine ve senin affına sığınarak yazmış bulunmaktayım.
Düşüncelerin hançer dahi olsa, duymakta tereddüt etmeksizin dinlemek isterim.
Seni bekleyeceğimi ve bu bekleyişin beni sana getireceğini biliyorum.
Bu mektup;
Seni çok seven bir adamın, hüzün gecesinden mektubudur.

Hoşçakal...