Fırıldaklık Üzerine...
Evrenselliğin mayasında sevgi vardır. Bu pistte yarışanlara selam olsun.
Fırıldak insanlar her türlü zemin ve şartlarda fırıldak oluyorlar. Acaba niye? Adı üstünde!
‘Değer vermeyi’ yerinde ve tasarruflu harca; tükenirse ne malın, ne mülkün ne de itibarın kalır!
‘Kendi söyleyemediğini başkalarına ısmarlamanın’ adını sözlükte bulamazsınız!
Sağa sola yalpalamak gönül dostlarına yakışmıyor, gelin çıkaralım şu elbiseyi üzerimizden…
Devir nefret devrine dönüştü, yola gelmeyene iyilik nafile!
Sevgiden bahsedenin ‘fırıldak olması’ biraz ters değil mi?
Uyanıklığın peşinde koşanlar, neye kulaç attıklarının farkındalar mı acaba?
Pohpohlamak; arkasından gittiğinizin kıymetini teneke eder.
Layık olana değer verin. Çok mu istedim yoksa!
İnsanlar ‘hiç’ olduklarını ne zaman anlayacaklar!
“Görünüşte dürüst olabilirsin, ya içine ne demeli!”
Yürek ayrı telden çalarsa, o yürekten beste çıkmaz.
İnsanların bir çırpıdaki ‘U’ dönüşünü anlamış değilim.
Arabam yok! Hele ötekini hiç anlamam!
Cılk yumurtayı pazarda, iki yüzlüleri piyasada bulabilirsiniz; zibil gibi.
“Bir pireye bir yorgan yakıldığını bilin de” bir hiç uğruna şahsiyet değiştirene aman denk gelmeyin!
Bütün bu olumsuzlukların müsebbibi insanlar değil, medeniyetin bahşettiği nimetlerin hormonlu oluşudur!
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.