- 580 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
Bilmiyorum
Bazen öyle değersizleşiyor ki herşey. San ki, zaman ve yaşamak birlikte anlamını yitiriyor. Boşlukta kalakalıyor insan bir başına..
Geçmiş çekip gitmiş uzaklara. Ya gelecek? O bana neler getirecek diyor insan. Sonra toprağın altına girmek geliyor aklıma ve Tanrının huzuruna çıkmak. Cevaplarım hazır mı? Af edilecek miyim? Bilmiyorum, bilmiyorum. .
Sonra uykuda, yorucu sevimsiz rüyalar ve yorgunluk sarıyor bedenimle birlikte zavallı ruhumu..
İşte böyle tekrarlanan günlerin sonunda tükenecek nefesim biliyorum. Ya sonrası, Allaha halimi ve kendimi emanet etmekten başka bir şey bilmiyorum. Nasıl? Başka bir yol var mı? Hiç sanmıyorum. .
YORUMLAR
değerli hoc am kıymetli dost şairim
bilemeyiz asla bilemeyiz ama umut etmektir bize düşen ve
bazen insan umudunu da yitiriyor zaten bunu dilemiyor mu bazı insanlar?
insan olmak hani lafta değil
inanmak ve de...
inançsızlığın günden güne büyüdüğü
ama her şey tek tek kayıtlı evrende değerli hocam
sabır sabır sabır
biziz bize bizi sunan ve biz birilerinden istemiyoruz bir şeyler
sığındığımız
sınandığımız
en güzeli dilemek ve de
hep demezler mi Allah iyilerle karşılaştırsın diye ki
kötüler ve kötülükler asla kalıcı değil hep iyilik insanlık kazanmadı mı hem?
asla umudumuzu yitirmeyeceğiz ve kimseye de benzemeyeceğiz
biz
her birimiz
değerliyiz
saf tuttuğumuz çok şey var
ve değerli hocam
elbette bizler Rabbimize emanetiz
bilmeyelim varsın
ama O biliyor içimizi sıkıntımızı ve kalbimizi
sonsuz selam ve saygılarımla