Ö (Z) LÜYORUM

• 2 Kasım 2020 Pazartesi 10:21:16

Öyle çok özlüyorum ki seni, tarifi imkânsız hani desen ki tarif et edemem. Bazen kelimeler takılıyor boğazıma ne kadar konuşmaya çalışsam da çıkmıyor dudaklarımdan, tek bir söz işte yine o anların birindeyim ağır ağır kanıyor içimde özlemlerim özledim diyorum sessizce.

Tıpkı seni seviyorum dediğim gibi sahi ben hiç sana seni seviyorum demedim, hele sarılmadım, hep bildim bize sarılmak haramdı. Şimdi gelsen bana desen kızım ben geldim içimdeki hasretin kemikleri kırılana kadar sarılırım.
Ah babam ah sen ne güzel bir adamdın başak sarısı saçların, o bal rengi gözlerin ve yüzündeki devasa çukur gamzelerin biliyor musun kaç gece orada uyumak istediğimi?

İçimdeki küçük kız çok mutsuz, toprağına elini sürdüğü gün büyüdü yıllarca mücadelem boşa çıktı. Acılar insanı olgunlaştırırmış ben de çok acıdım, çok hani mümkün olsa geçmişi değiştirmek ya da kaderi yeniden yazmak sana ne derdim o kadar çok düşünüyorum ki, belki de sadece susup bakardım o bal renginde gözlerine. Seni düşününce içimi kaplıyor biz hüzün biliyorsun alt yapısı bozuk bir beden benimkisi, yine yağmurlar yağıyor ve seller basıyor gözlerimi sahi sen hiç gözyaşımı görmedin değil mi? Her an, her saniye, hatta her salise seni düşünüyorum. Solumda ucu sivri bir bıçak ne yana dönsem batıyor, kelimesizim yirmi dokuz harfe inat kelimeler dilimde eriyor. Ben hâlâ gök gürültüsünden korkan o kızım, hayat büyütse de bir yanım hep çocuk ve o çocuk seni deli gibi özlüyor. Kimliksiz bir acının beden bulmuş haliyim, acıyorum çok acıyorum.

Gelsen ve bana yeniden masallar anlatsan, ben sessizce dinlerim seni hadi baba bana masal anlat. Babasını çok seven ama söyleyemeyen beni anlat bana. Yine hasret saçlarımı yoluyor, yüzümde zamansız çizgiler, saçlarım beyazın her tonu, genç yaşımda karalar bağlatışın dün gibi unutamıyorum. Yıllar geçiyor acın diyorum, belki diner dinmiyor, kabarıyor yüreğim. Toprakların kolları yok ki özlüyorum seni! Gölgeni görüp sarılacak kadar. Bazı geceler korkarak uyanıyorum, elimi soluma koyuyorum sen orada mısın diye şükür orada diyorum sessizce, ben seni unutamıyorum. Unutmaya çalıştıkça beynime kazınan yarasın, ne kesip atmaya gücüm var, ne de kabuğunu kaldırmaya. Bir yara bir insanı yıllarca kanatır mı?

Kanatırmış işte, her şey yarım kaldı zamansız gidince. Hani beraber filmler izleyecektik, seni arkadaşlarımla tanıştırıp hava atacaktım işte benim babam ne kadar da yakışıklı diyecektim olmadı. Ben sana bir kere bile çorba yapamadım, oysa ne kadar çok isterdim ellerimle sana çorba yapmak.

Şimdi öyle çok pişmanlıklarım ve nefretimle boşa geçen yıllarım var ki! Hiçbir şey senden değerli değil, hiç kimse senin gibi değil, hiç tanımadığım alfabeme sonradan gelip yerleşen bir kelime ne kadar kanatabilir ki canımı derdim, kanatıyormuş, kan revan tüm dünlerim.

Özlüyorum özlemek ölmekten iki harf fazla diye diye!
Sadece özlüyorum baba babamm

www.youtube.com/watch?v=SHrKl0HMeQ4