Satır Arasına Sıkışmıs Sahte Salvolar

• 30 Ekim 2020 Cuma 19:10:01

Satır Arasına Sıkışmıs Sahte Salvolar

Sâhi anne
Sen hiç okuma yazma bilmedin demi
Hiç mektup yazmadın okumadın
Taziye mesajı atmadın kimseye
Rahmetli babam ve oğulların kızların gelinlerin kardeşlerin oldu bacın zaten hiç yok böylece teyzeye de sahip olamadım ben
Komşuların oldu köylülerin arada ilçeye gittiğinde alışveriş yaptığın esnaf abiler

Zor lâkin imrenilesi bir hayat yaşadın rahmetli babamla birlikte
Küsmediniz kim kimseyle kavga dedikodu kötülük bilmediniz

Acaba diyorum bilge bi ümmi olmak mutlu olmanın ilk adımı mıdır ki
Ne kadar çok okur o kadar yazar ve bilirsen ya da bildiğini sanıp farkında olursan o kadar da fazla mı üzülürsün bilemedim ki

Belki uzak iklimler ülkesinde ezilen halklardan habersiz lakin yanıbaşnızda bırak bir insanı bir kedi köpek bile açken uyuyamadınız ya şimdi biz aç susuz coğrafyalardan haberdarız da sanki ne yaptık
Komşumuz bile aç uyurken tika basa dolu midelerle

Birinin derdine merhem mi olduk yolda kalmışa yol hastaya şifa borçluya el mi verdik
Ne işi yaradı ki bizim bilmemiz okumamız farkında olup afilli sözler panayırında ahkâm kesmemiz

Hem kendimizi yorduk hem kalemi hem kelamı hem de okuyanı
Keçi boynuzu tadında somurduk durduk duldalarda yaşayamadığımız hayatı kaçak göçek

Sahi bizler vakit geçiren birer yalnızlardan gayrı neyiz ki şu kavanoz dipli yalan dünaynın sahte neon ışıkli karton donkişotları
En ufak bi kutlamada göğe savurduğumuz havâi fişek patlamasi kadar bir anda mumlara üflenen sahte kutlamalar eşliğinde yalandan iyi niyet temennnileri

Kime sorsan sütten çıkmış ak kaşıktir oysa
Kime sorsan ayranı ekşi değil

Hayat tatlı hayatta kalma savaşı hep acıyken
Herkesin yüreğinde çöreklenmiş katmerli bir yarası var kabuk bağlamayan tarafından

E y y bilgeler e y y yaşam koçları e y y kişisel gelişimciler
Yazmak kolay da yaşamak o kadar kolay mı bakalım ahkamlarınızı

Söyleyin bakalım bütün bu olup bitenlerin sebeplerini
Kim suçlu güvenimizi alıp götürenler mi
Yoksa hiç bir şey yapmadan oturup bekleyenler mi
Ya da bizi köle yaşamına mahkum edip şükrü sabrı tavsiye ederken yağımızdan etimizden bedenimizden hatta cesedimizden beslenip fildişi kulelerinde semirenler mi

De bakalım şimdi ümmi anam mı daha mesud ben mi

Yunus Beypınar