Sen bana bir penceresin dünya.
Sana değer biçemem.
Sen benim yürüyebilme ehliyetimsin.
Hürriyetimsin.
Camdan dışarıyı seyredebiliyorum.

Sen benim kötülüğü iyiliğe değişme yetimsin. Hangi aynaydı duvarda asılı duran. Başka şeyler de var orada. Geçmişe dair.

Tavanda dönen sinek
Aslında
Birçok şeyi anımsatıyor bana
En çok zıtlığımı...

Susmuş isek,
Bize en çok bir güz örtüsü yakışır.



Şimdiki renkler
Olabildiğince ıslak ve uçuk
Nasıl diye sorma
Ömürsüzlük diyebilirim sana sadece

Siyah ya da beyaz olmanın keskinliği ya da zorunlu bir davranım olmasın yaşam. Serserilik, avarelik olmasın.

Yaşam tutunmak olsun
Yaşamak hürriyet olsun
Severiz pervane olmayı. Lakin bize pervaneci demesinler.

Aşkı kaybetmek sanatı vardı. İşte orada yoruldu kalbim. Dönebildiğin kadar dön dünyam.

Zamanın kıymeti bilinmiyor ve o çok değerli.
Zaman, ziyaret edilemez
Ertelenemez.
Alınmaz.
Satılmaz.


Kararlıyım dönmemeye. Çünkü dönüşler hüsrandır.
Çünkü dönüşler tutsaktır.

Her yaratımın bir hikâyesi var. Gözlerin özleminde uzaklık hüküm sürüyor. Yüreğin özleminde harap sözcükler saklı.

Bedenimin başka bedenlerle imtihanı bitmedi. Siyah beyazın türküsünü ben söylerim. Ben konuşurum dağ ile. Nasılsa dağ yol demek. Emek demek. Ziya demek.

Aşk içimde törpülenen yalnızlık halinden uzaklaşmaya sebep. Ve sebepler sebepleri doğurur dünyam. Bir gün bir kapı açılacak biliyorum. Zülüflerini tarasın son hüzün. Son kez bir bağlama çalınsın siyah beyaz türkülere.

İyilik tahtında güzellik kazansın.



’2020
Mahvash