BİR KADIN POLİSİYESİ / ÖLÜM BEN KOKUYORDU

• 14 Ekim 2020 Çarşamba 22:34:26

ÖLÜM
BEN
KOKUYORDU
Bir kadın polisiyesi

Ölüm ben kokuyordu kısım1
Bölüm-1


Yağmur hafiften çiselemeye başlarken sokak lambalarının altında topuklu ayakkabısı kaldırım taşlarına değerken çıkan sesle ritim tutarak iki sokak ötedeki evine doğru yürüyordu. Köşeyi döndü evinin bulunduğu sokağa girerken, içinden lanet okumaya devam ediyordu. ‘’Lanet olası araba bozulacak tam zamanını bulmuştu.’’
Adımlarını biraz daha sıklaştırdı. Bir an evvel çocuklarına kavuşmak istiyordu. Birden yan tarafından kendine sinsice yaklaşan gölgeyi fark etti. Beyninde alarm zilleri çalmaya başlamıştı bile. Hiç hız kesmeden kendisini ikaz ediyordu. Acele ile sokak kapısını açıp içeri girdi. Ev büyük bir sessizlik içinde idi. Anlaşılan çocuklar babaları ile dışarıdaydılar. Yine de evi kontrol etmekten kendini alamadı. Odasına girdi yatağın üzerine kendini boş bir çuval gibi bıraktı. Heyecanını dindirmek için gözlerini kapattı ve iyi bir şeyler düşünmeye çalıştı. Belki de gördüğünü sandığı şey boş bir hayaldi.
Kapının açıldığını duyunca elinde olmadan irkildi. Çocukların neşeli seslerini duyunca rahat bir nefes aldı. Yattığı yerden doğrularak yatağını alelacele düzelterek odasından çıkmasıyla beraber olduğu yerde çakılıp kaldı. Zira çocukların yanında tanımadığı bir kadın kendisine gülümseyerek bakıyordu.
Yabancı ses, ‘’Hadi çocuklar siz oyun odasına gidin ben annenizle önemli bir şey konuşacağım.’’
Çocuklar hallerinden gayet hoşnut olarak oyun odasına doğru koşmaya başlarken genç kadın Deniz’in yanına yaklaşarak konuşmaya başladı,
‘’Babanın sana bu son ikazı o davadan çekileceksin. Deniz,
‘’Eğer çekilmezsen’’
Deniz,
‘’Eğer çekilmezsem ne olacak?’’
Yabancı ses,
‘’Hala bir şey anlamıyorsun değil mi salak karı? Kocanı hiç merak etmiyor musun?’’
Deniz,
‘’Kocama ne yaptınız, Allah kahretsin sizi.’’
Yabancı ses,
‘’Şimdilik bir zarar vermedik ama bundan sonrası sana bağlı. Bu işin sonu oyun odasına kadar uzanır.’’
Deniz,
‘’Aklınızdan bile geçirmeyin, eğer çocuklarıma bir zarar gelirse size dünyayı zindan ederim. Şimdi defol git evimden sürtük. Sizin tehditlerinize pabuç bırakacak değilim.’’
Yabancı kadın Deniz’e bir adım daha yaklaştı. Şimdi ikisinin de nefesleri birbirine karışıyordu. Kadın parmak uçları ile Denizin yanağını okşayarak ‘’ Çok güzel ve pürüzsüz yüzün varmış yazık olacak ‘’ Deniz birden yanındaki konsolun çekmecesini açarak eline aldığı silahı yabancı kadına doğrulttu.
Deniz,
‘’Defol dedim sana son sözümü söyledim ben.’’
Yabancı kadın,
‘’Silah yok güzelim ben elçiyim dediğim gibi elçiye zeval olmaz.’’
Cebinden bir cep telefonu çıkararak bir numarayı tuşladı ve ‘’ Mesaj yerine ulaştırıldı kuşu kafesten salın ‘’

Devamı var