İnsan fakirdir
İnsan fakirdir.
Duymayı beklediği o asla kurulmayan cümleler fakiri..
Hâyâlini kurduğu gelmeyecek zamanlar fakiri..
Yalnızlığına bazen bir "ses" ortak olsa da, kısılan her cümlenin duyulmayışına yanar canı. Ben burda hep bir sigara yakarım. Anısı olan şarkılar açar, seni düşünürüm.
Senin bir bahçen var, benim yolumun düşmediği.
Mutfakta çay demliyorsun, iki sandalye çıkarıyor ay ışığını seyrediyorsun. Günlük hayata dair şeyler söylüyorsun.. İçinden bir ışığı yakıp başka bir hayata aralanmak istiyorsun. Ulaşamadığın yollara tren rayları döşüyorsun ama varmak için değil.
Bir güvercin konar belki, belki ben vurulurum şiddetinle.
İkibinyirminin Eylül’ünde.