- 727 Okunma
- 8 Yorum
- 4 Beğeni
Adım...adı...ad...a....
Adı yasaklanmış bir karanlığın, kalbini parçalayarak doğurduğu bir his bu beni ele geçiren...
Sislerin içinde boğulan çaresiz bir gecenin,
titrek sokak lambasına tünemiş korkusudur bu saçlarıma sicim sicim yerleşen...
Kaç diyor içimdeki korkak...
Kal diyor zihnimdeki merak...
Sonun iyi değil diyor içimdeki ses...kafam allak bullak..
Ayaklarımda kararsızlığın kırılgan ağırlığı, toprak bile şikayetçi benden.
Ya git diyor artık ya da kal...bu kararsızlık en kötü kararından daha da beter. Görmüyor musun...
Üzgünüm toprak...
Biraz daha zaman ver...farkındayım her geçen saniye koynuna bıraktığım titrek gölgeler çoğalıyor. Üzerime binen her bilinmez benim kadar senin de canını yakıyor. Biraz daha sabır, biraz daha zaman ver bana.
Üç görkemli zil sesi çınlıyor kulaklarımda. Zaman daralıyor.
Karşımdaki kapı beni bekliyor.
Öyle bir kapı ki bu sanki açma beni der gibi haykırıyor yüzüme ama bir yandan da tek ait olacağım yermiş gibi çağırıyor beni usulca.
Biliyorum cevabını aradığım hiçbir soru yok ardında. Zaten hiçbir cevap da gelmiyor öylece insanın kucağına.
Her şeye rağmen çok zaman önce tükettiğim bir bilincin kayıp parçasını bulurum umuduna yenilip...kapıyı aralıyorum.
Zihnimde bir geri sayım başlıyor, varlığın bilinmezine doğru...tüm vücuduma yayılan derin bir boşluğun ağırlığıyla eziliyorum. Bir telaş sarıyor ruhumu öyle tatlı olanından değil ama.
Kendimden tamamen geçmemek için sürekli adımı tekrarlıyorum...
Adım....
Adım....
Adım...uzaklaşıyorum her şeyden....kendimden.
Bir silginin ucunda topaklaşan kalıntılara dönüyor geçmişim...ve birazdan önemi kalmayacak hatırlamak için çabalaladığım adımın...adımların...hissediyorum.
İçimde yeni bir boşluğun ağrısı büyüyor ama ben çok bildik bir acıyla kıvranıyorum...yeniden doğarken ölmek gibi kendi çelişkilerimle yoğruluyorum.
Sanırım tek tesellim acının bana olan şefkati ama ben daha ne kadar dayanabilirim hiç kestiremiyorum...
Toparla kendini diyorum..adını söyle...
Adım...
Adı...
A...
....
Kendimden uzaklaşıyorum...
Mıda..
Ida..
Da...
A....
.....
Sonunda kayboluyorum...
y kuşağından....
YORUMLAR
black_sky
black_sky
Aslında şöyle özetliyim.
Adim adım adımdan uzaklaşırken ( benliğim) en sonunda geriye doğru giderek varlıktan yokluğa geçiş...tersten gidiyor adı ve giderek hiç oluyor....demek istedim ama pek becerememişim sanırım;))
Bak bunlar hep senin yüzünden bizi şiirsiz bırakıyorsun işte sonra böyle ipe sapa gelmez şeyler yazıyorum;))
Şaka bir yana güzel ADAM gözlerim şiirlerini aramıyor değil ...
Sağlıcakla kalasın dilerim.
Sevgiler ve selamlarimla.
n.asım
şiir borcumuz olsun,güzel Adama,,:)sevgiyle,hürmetle,,,
black_sky
Saygılar ve selamlar
yine güzel bir anlatım
tebrikler
okuduğuma pişman olmadığım yazılardan biri daha
black_sky
Beğeniniz çokça kiymetli eksik olmayın.
Sağlıcakla.
asude_vuslat
inanın bilerek ve isteyerek listemde hiç yok; engellediğim arkadaş
düzeltemiyorum ):
asude_vuslat
kimi zaman çok dikkatsiz oluyor insan
çok basitmiş
kendi sayfamda arıyordum engeli kaldırma işlemini
kusura bakmayın lütfen
black_sky
Ilginiz için teşekkür ederim yeniden.
Sağlıcakla
imzasız, ben imzamı kondurdum, unutmuşum. :)
adım, ve ben hala sayıyorum, 500 502 504 505 ... adım neydi benim?? 500.... 14000 olur mu? benden değil olması, peki kimden.. 13995 13996... 11225 11226 yine geriye sardı... devam... umut budur belkide..
kalemine sağlık nesildaşım.
eksik olma.
black_sky
Ben de sozelciydim zaten...saymakta hec iyi değilim;))
Sağlıcakla kal nesildaşım.
Çok iyi yazıyorsun black,
Akıcı, kurgusu yerinde..
muhteşem tek kelimeyle
hayranlıkla takip ediyorum..
Sevgilerimle
black_sky
Şiir olarak başladı baktım fazla sarktı mısralar dedim yazı olsun;)))
Beğenince ve yorumuna çokça teşekkür ederim.
Kucak dolusu sevgilerimle
black_sky
Hele bir de beğenince deymeyin keyfime.
Eksik olmayın.
Saygı ve selamlarimla.
black_sky
Defalarca okuma isteği uyandıracak bir şeyler yazabilmek ne güzel.
Eksik olmayın.
Saygılar ve selamlar