Büyümem Daha Ben...

• 2 Ağustos 2020 Pazar 21:20:33

Çok önce, dedim ki:
"Büyümem daha ben!"
Artan rakamlar, belirginleşen çizgilerden bambaşka bir ’iç’ olurum. Görünenden çok ötelerde bir görünmez büyür benimle.Acılarım arttıkça, hafifliğinden dem vuran yüküm ağırlaştıkça dururum bir mola yerinde her şeyi geride bırakarak.Bir kervan uzar tanıdıktan yabancıya...

Yollar biter,yollar başlar.
Sonu bir uçurumsa dünyanın
Ellerimi açıp koşarım sonsuza.
Boşverip yükseldikçe artan soğukluğu
Sıcaklığını unutup yeryüzü ayazında.
Bırakırım ellerimi, üşüsün.
Dedim ki çok önce:
Bugündür bana kalan,
Yarını yarın düşünsün.
"Büyümem daha ben!"
Hep küçük,daima küçük bir kız çocuğu olurum.
Yaş alırım,yaş dökerim,sevinirim çığlık çığlığa bir yaz sabahı esintisiyle.Ne sancılı bir bekleyiş olur içimde ne de bitmez tükenmez aşk telaşım.
Severim bilmem kaç yüz bin kere.
Kızarım, umutsuz olmaz öfkelerim bile.
Ah önceki günüm,sonraki yılım,
Şimdiki kaygısız yaşım!
Ufak tebessümlerim,
İkindi güneşi sıcaklığı.

Hoş geldin uykusuz geceler, sebepsiz kalp atışlarım.
Hoş geldin ağrılı başım!

n.k-2020