Gül Yanaklı Prensesime Mektup

• 14 Temmuz 2020 Salı 23:19:05

Gül Yanaklı Prensesim, sana bu mektubu bir akşamüstü hüzünüyle yazarken, iҫimde hangi fırtınaların ne şekilde senin iҫin kulaklarımı uğuldattığını ben de bilmiyorum! Hasretini ve bu acıyı yaşamadan önce bu dünyada bir ҫok acı yaşandığına inanırdım. Ama sensizliğin vermiş olduğu acı, sensizliğin vermiş olduğu ruh yoksulluğu nefes almamı bile zorlaştırıyor. Bazen kendimi boğulacak gibi hissediyorum, sistemsiz bir sistem yaşıyorum! Gece desen geceye benzemiyor, gündüz desen gündüze benzemiyor! Her zaman anladığım ve idrak ettiğim gibi, şimdi de senin sevginin benim iҫin nefes almak kadar yaşamsal bir öneme sahip olduğunu anlayayarak kavrayabiliyorum. Benim Gül Yanaklı Prensesim! Yaşamıma ilave etmiş olduğunu güzelliklerin ve özelliklerin sebebi senin olduğunu sensizlik ҫektiğim her zaman daha iyi anlamama sebep oldu ve de oluyor. Ben seni önce insan olarak saydım ve ҫok büyük bir saygının özverisiyle sevdim! Seni geҫ buldum ve hep söylediğim gibi ҫok erken bir şekilde acılarla kaybetim

Bu satırları sana karalarken acının hüzünlü tebessümlerini yaşamamak mümkün değil. Bir ressam, bir heykeltraş, bir usta gibi şekillendirdiğin biҫim ve yön vermiş olduğun hayatım şimdi bir yığın kayalık gibi donmuş ve kendinden habersiz bir hal aldığı iҫin yaşayıp yaşamadığımıda bilmiyorum aҫıkҫası! Sensiz sonu gelmiş bir bitişi yaşıyorum! Sokağın sonundayım yani! Sensizlik, hazmedemediğim acılı bir hazm oluyor bedenimde acılarla ruhuma sinen. Ama bu durumda bile yine de her yol sana gidiyor, sana geliyor, her attığım adımda, her duyduğum histe aҫlığını hissediyor ve kalbim bir daha bir daha acıyor. Seni görmek, seninle beraber olmak yaşamıma anlam katan bu değerli güzelliklerin anılarda kalması beni her gün biraz daha derinden yaralıyor. O ben ben yapan senli değerler ruhuma, düşüncelerime ve bedenime anlamlar yükleyerek beni ben yapmıştı oysa! Bu yüzden sen kalbimin en derin yerinde, en erişilmez ve dokunulmaz hazinemsin ve orada duruyorsun! Bu hazinenin iҫindeki değerlerde, bu hazinenin mimarı da sensin, yaşama olan bakışımı değiştiren sana olan aşkımı ve sana duyduğum sevgimi hiҫ bir zaman anlatacak kudreti de kendimde bulamam … Bu sevgi anlatılmayacak kadar büyük bir değerdir iҫimde taşıdığım! Sensiz geҫen hiҫ bir saniyenin telafisi yok, senin iҫinde karşıma alamayacağım ve üstesinden gelemeyeceğim hiҫ bir zorluk yoktu sen yaşadığın sürece! Sensiz geҫen günlerimin telafisi yok, ama en azından seni anılarla anmak ve güzel bir yüreğinin var olduğunu bilmek, hayal etmek, onunla ve seninle konuşmak bana biraz olsun neşe veriyor! Sana duyduğum aşkın ve sevginin bir anlatım biҫimi yok belki, fakat biliyorum ki, sen, benim seni ne kadar sevdiğimi ve saydığımı hissediyorsun. Ay gibi güzelliğin, gece kadar kara saҫların, kestane rengi gözlerin özel bir yaratılışa sahip olan ruhun, vicdanın, ahlakın, ciddiyetin, samimiyetin ve samimi tavırlarınla kısacık yaşamında bir tarih yazarak beni burada bırakıp gidişin bana seni düşünmeden geҫirdiğim bir saniyeyi bile hatırlatamaz! Yürürken, yazarken, konuşurken, gökyüzünü seyrederken, kitap okurken, uzanırken, ağlarken, hüzünlenirken, acı ҫekerken, tramvayda, otobüste, trende pencereden dışarıyı seyrederken akılımı meşgul eden en değerli varlığımsın sen!

Seni sevdiğimi günde binlerce kere kendime hatırlatırken, iҫine girmiş olduğum sevgi girdabında kalbimin bilmediği diyarlarda savrulurken, bildiğim ve ikna olduğum tek şey bu düşünceler. Bu sevginin büyüklüğünden dolayı, bu aşkın benimle mezara kadar ruhuma nüksetmesi ise ayrı bir sevme sanatıdır sana karşı iҫimde taşıdığım. Bir ҫok engeli aşarak üstesinden gelmeme rağmen hakka yürüyüşünün üstesinden gelemeyişim yaşadığım ҫaresizliğin ta kendisidir. Senin hayatıma girişinle beraber ne gerҫekleştiremediğim iҫin acı duyduğum hayallerim, ne de iҫimde yapmak istediğim şeylerin bir yokluğu kalmadı. Bu dünya da senin sevgin kadar kuvvetli bir duygu tattığım iҫin kendimi her zaman özel bir konumda ve dokunulmaz hissediyorum! Böyle güzel masallarda bile olmayan duyguları bana yaşattığın iҫin sana yürekten ve sonsuz teşekkür ediyorum! Hiҫ bir insan diğerinin yerini dolduramayacağı iҫin, senin yerinde doldurulmaz benim Gül Yanaklı Prensesim! Hayatımda en ҫok korktuğum tek şey yarım kalmaktı ve ben de senin gidişinden sonra tamalanmayacak kadar derin bir yarım kalmışlıkla yüzyüze yaşamak zorundayım! Hayatın kendisi uzun ve sonsuz olmasına rağmen yaşamlar hep yarım kalıyor ve yaşamadan gidiyoruz birbirimize doymadan!

Canım B……., yokluğunda duyduğum acı, daha önce tatmadığım, betimi yapılmayan derin bir huzursuzluk yaratıyor ruhumda! Ellerimin ellerine duyduğu aҫlığı başka bir nesnenin doldurması imkansız olduğu gibi söz konusu da değil! İҫimden sana olan duygularımı bir ömre sığdırmak mümkün değilken, bir kaҫ sayfa mektupla bu duygularımı anlatmaya ҫalışmam yinede yetersiz kalacaktır. Seni bu dünya da kimsenin özleyemeyeceği kadar özleyen ve her daim saygıyla anan bir H. Hüseyin’in olduğunu bir kez daha beyan ederek ışıklarda huzur bul derim! Seni daima sevecek o adam! Gecelerime ay ve yıldız, gündüzlerime pırıl pırıl parlayan güneşimdin ve hep öyle kalacaksın! Saygılar ruhuna! Yıldızlar yoldaşın olsun benim Gül Yanaklı Prensesim!

H. Hüseyin Arslan - 12.07.2020