Yazıya gelip de çok uzun olduğunu görünce biraz ön yargılıydım ama, okumaya başlayınca su gibi akıp gitti... Belki yaşanmış bir aşkın üstüne düşmüş hüzünlerin bileşkesiydi diyelim. Araya sıkıştırılmış Türk Edebiyatının devlerinin şiirlerini ise bir kez daha burada okumak nostaljik esintiler yarattı ruhumuzda... Bir çokları Medrese-i Yusufiye de geçirmişler hüzün dolu günlerini... Zamanında Ulucanlar Ceza evini de defalarca gezdim. Çok hüzünlü yerler gerçekten. Bizim bu dünya çapında ki değerlerimiz, oraları hiç görmemeli, hiç bilmemeli idi. Ama bir de şöyle düşünmek lazım, güzel şiirlerde acılar ve hüzünlerden, çiçeklenip filiz veriyor... Ulucanlarda Nazım ve Necip Fazıl yan yana aynı koğuşlarda yatmışlar, biri sağcı biri solcu ve sağlam dostluklar kurmuşlar... Hakeza Sabahattin Ali Aldırma Gönül'ü Sinop Ceza evinde yazmış... Sözlerin muhteşemliğine şapka çıkartılır gerçekten ''Görmek istersen denizi yukarıya çevir yüzü, deniz gibidir gökyüzü, aldırma gönül aldırma.'' Kutluyorum güzel yazını yürekten değerli dost...