- 619 Okunma
- 4 Yorum
- 1 Beğeni
Destek 1
Sabah çok erken bir saatte uyandım. Yalnız yaşıyorum , geceleri korktuğum için televizyonu ve ışığı açık bırakıyorum. Geceleri sık sık uyanırım ve o tepemdeki ışığın gözlerimi açar açmaz gözbebeklerime açtığı savaşı tahmin bile edemezsiniz . Ya ışığa fazla duyarlıydım ya da ışığın benimle bir kavgası vardı ya da beni çok seviyordu ki "Açma gözlerini uyu , uyu ki benim gözlerine verdiğim acıyı kalbinde hissetme. " Sanırım uyuduğum zaman acılarımın hafiflediğini düşünüyordu o da benim gibi.
Uyandığımda kulağımı tırmalayan televizyonun sesini kestim hemen. 10 dakika kadar duvardaki izleri izledim ne çok iz , anı, varmış. Yıllardır ailemle bu evde yaşıyoruz . Onlar şehir dışında olduğu için yalnız kaldığım evde ilk defa bu kadar fazla gözüme çarptı anılar. Her gün kaçıp uzaklaşmak istediğim evde ne de çok anım varmış. Burda kalmak için anılarım yeterli miydi ?
Aslında yalnız kaldığım süreçte evden gitmeyi hiç istemedim sanırım ben ailemden gitmek istiyordum. Çünkü bir üvey anne iki üvey kardeş ve babamla yaşıyordum. Ve bu anne ve kardeş kelimesinin önündeki"üvey"kadar fazla geliyordu bana.
Bu gün üzerimde fazlasıyla tembellik var. Oysa yapmam gereken o kadar iş var ki . Yarın randevu aldığım psikoloğa gideceğim. Yabancı biriyle nasıl konuşacağım tüm özelimi nasıl anlatacağım korkusu da var bir yandan. Aşamadığım o kadar çok şey var ki. Güçlü bir kadınım ama bazı dertler benden daha güçlü . Kahretsin!
YORUMLAR
Dostsuz kalan insanların dostudur psikologlar psiyatırlar. Sen anlatırsın o dinler, aslında bildiğin şeyleri söyler. O zaman düşünürsün ben buraya niye geldim, sonra sana ilaç yazar daha fazla halsiz düşmen ve uyuman için..
Önemli olan tek şey meşgale bulmaktır. İş değiştirmektir, anlam ve koşuşturma katmaktır yaşama. Bunları yapamazsak zor oğlu zordur..
diş sorunu varsa da psikologdan daha iyidir bence, katılıyorum epsilon ustama.
saygı sağlık ve huzurla
Fakat Müzeyyen
Beraber gidelim..)))
Biz yazarlar şairler biraz deliyiz zaten..)
Biraz daha uzun olsaydı okuturdu kendini diye düşündüm ama böyle de güzel tadında bırakmışsın.
Emegine yüregine saglık.
Fakat Müzeyyen
Yabancı biriyle konuşmanın en iyi yolu kendini dişçi koltuğunda gibi düşünmek. İğnesi, çekimi vs.. var ama o yirmilik dişten kurtulursun üstad..
Fakat Müzeyyen
Hayat ve çevrede ki insanlar yorar insanı zaman zaman. Psikolağa gitmek iyi bir fikir zaman zaman... Bir de sırlarını paylaşacağı sıkı bir dostu olursa insanın o da psikolog gibi iyileştirici etki yapar... Dert bitmez yaşam boyunca göğüsleme becerisini gösterebilmek önemli...