“BEN MUHALİFİM”

• 9 Haziran 2020 Salı 13:50:20

Muhalif, Arapça bir sözcük. Halef sözcüğünden geliyor sanırım. Bir insanın işten ayrılmasından sonra onun yerine gelen kişiye halef deniyor gidene de selef. Ancak günümüzde kullanım olarak, bir konuda karşı çıkmak, kabul etmemek anlamına geliyor. Kimi zaman da iktidardakinin karşıtı partiye mensup olanlara deniyor, muhalefet.
Bir yaratılış olarak her konuya muhalefet etmek gibi garip bir tutumda olan insanlara az da olsa rastladım. Bunun öne çıkma, ilgi çekme veya garip bir mantık yapısına sahip olma gibi sebebi olabilir.
(Eğer bir anormalliğiniz yoksa) günümüzdeki kullanıldığı gibi bir muhalefet oldum olası ters gelmiştir bana. Yani, muhalif diye adlandırdığımız insanlar iktidarda olan, iş yapana karşıdırlar. O, ne yaparsa yapsın kabul etmez, karşı çıkar. Yapılan işin bir açığını bulabilir miyim diye kafa yorar.
Bir insanın, bir partinin yaptığı işlerin tamamının yanlış olması mümkün mü sizce? Bu insanlar hiç mi iyi bir şey yapmamıştır?
Böyle bir düşünceyi kabul etmek mümkün değil.
Evet, iş başında olanlar beceriksizlikler yapmış olabilirler, işleri yolunda gitmemiş de olabilir. Belki çalışanlar arasında olan bazıları kasten başarısızlık da istenmiş olabilir. Ama yüzde yüz başarısızlık çok anlamsız.
Peki, yaptığı her işin tam anlamıyla şahane olması mümkün mü? Bana göre o da mümkün değil. Keşke böyle olsa ama, olmuyor. Bunun çeşitli sebepleri var. İnsan faktörü ile çalışıyorsanız, eksiklikler, yanlışlıklar elbette olacaktır.
Biz galiba kavramları iyice birbirine karıştırdık. Muhalefet, kişiye, partiye karşı yapılmaz. Konuya, hatta konunun bir kısmına karşı yapılır. Yine savunma da topyekun olmaz. İyi yapılan işler savunulur, kötüler için ise işi yapanlardan savunma istenir. Benim partim ne yapmışsa doğrudur demek, aynı temelden muhalifim demek gibi saçma geliyor bana ve son derece de adaletsiz.