söyleşmeden konuşuyordular/ ard-öyk/ 80-2020

• 12 Mayıs 2020 Salı 22:23:51

adam söylemediği herşeyi, oğlu yaşında çırağı yapıyordu.
kağıda mavi renk boya sürdüttü.
çırağı mavi zemin boyalı kağıdı getirdi.
söylemeden: kağıdı götürmesini sağlattı.
mavi yüzeyin üzerini çırak, kırmızı şeritleri; ara-sıralı çizerek yapmıştı.
çırak ustası ile söyleşmeden resmediyordu.
yine anlaşmıştılar.
adam söylemedi, çırak yapıyordu.
çırak elinde su bardağı doldurmuş getirdi.
ağızları açılmıyordu.
gözleri, elleri, ayaklarını bağlasan anlaşıyordular.
bağlamasan yine konuşmazsalar dahi söyleşmeyi beceriyordular.
adam ve çırağı; muhabere yapmadan, cesaretle anlaşıyordu.
zeki olma, cesur esamelerin uzak diyarlarından gelmez olur.
hiç söz etmeden, nefesin sesini tüketmeden muhabbet ediyordular.
muhabere kuruyordular, sözsüzdü.
"bu mahal de... göz temasa tenezzül etmez."
"konuşmak ve söylemek buranın kitaplarında yazmaz."
rüyadaydılar...
herşeyi kanmak oluyordu... konuşmak zahmetini neylesinlerdi...
herşey hakikatti tekçe farkla herşey gayri nesneydi.
nesebsiz varlıkların aleminde laf kalabalıktır.
sözün yükü ve tehlikelerini ehillerden şikayet edenlere bakmak lazımdır.
sükut ülkesi... herşey herkesle yaşıyormuş.
altın gümüşse, sükut konuşmanın olmamasıdır.
melanetlerin kökü... anlatamamak ve anlamaktır.
suskun dağlar tepelerine çökmüş dumanlar. selam veriyor taşlar kayalara.
derenin suları suspus... çağlayanlar’a: "darılır sakın bir anlam izafe eylemeyiniz!"
tarifat, tesbit, ayan etmek... rüyamızın gayrisahihatındadır.
denilenin tam aksi... herşeysiyle eşhas-ı tabiat.
çocuk battaniyesi çerçeve yüzeye " gartuli anbari" harflerle turuncu renkle yazılmıştı.
" idealar alemi!"

yalçıner yılmaz
960toki
12-05-2020