- 764 Okunma
- 4 Yorum
- 4 Beğeni
Kendimi size ŞİKAYET ediyorum.
Her sabah olduğu gibi besmele ile sağ yanımın üzerine kalktım yataktan. Bir hırsız tavrıyla hane halkını rahatsız etmemek için sıyrılıp çıktım kapıdan. Sokak kapısında sigaramı yakıp (Özür dilerim bu arada hepinizden sigara içtiğim için ) İş yerime doğru yürüdüm. Başım önümde muhtemelen yüzüm asıktı. Çevrede de zaten pek kimse yoktu ve yaklaşık 20 yıldır kimse verilen selamı almıyordu zaten.Tanıyanlar istisna. Dükkana geldim kapıyı açtım ve çay suyunu koyup, sevgili bücürük’ümü (Kedim) biraz yoğurup sevdim. Sebebini açıklamayı düşünmediğim sıkıntıların kasvet yüklü kalbime ilaç oldu onunla didişmem. Çay demlendi ben sayfada bir kaç tur atıp kahvaltımı yaptım bir iki yorum yazıp arkama yaslandım ve bu günü düşündüm. Yirmi yıl öncesine gitti aklım.
Size yukarıda saydığım fiillerin tamamında eskiden Besmele çekerdim. 20 yıldır çekmediğimi fark ettim.
Neydi Besmele...........Eüzü billahimineşşeydanirracim. Bismillahirrahmanirrahim.
Kovulmuş şeytanın şerrinden Allah’a sığınır ve Allahın ismi ile başlarım. Demekti ve bu benim kalkanımdı. Birileri bu kalkanı almış elimden. Yatarken ve uyandığımda söylediğim bu istiaze (Korunma) sadece yatakta kalmış son 20 yıldır sadece yatağa sağlam girip oradan sağlam çıkmama sebep olmuştu. Gerisi mi yaranın her türlüsü diyelim.
Peki bize niye yazdın.
Aman ha dikkat edin elinizden kalkanınızı almasınlar.Zira bizi Dünyanın iğrençlik ve zulmünden sadece Besmele korur. Kendimi Size şikayet ediyorum ki bir daha aklımdan çıkmasın. Ha birde sanırım ekserinizi seviyorum yoksa böyle bir fiilde bulunmazdım.
Sevgi ve Selam.
YORUMLAR
Zaman zaman diğer yazılarıniza ve siirlerinize göz atıp yorumlarda bulunacağım üstad.Şunu belitmeliyim.Öncelikle iyi ki dün sayfamı ziyaret ettiniz ve tanışma imkanı bulduk.Sitede düzgün,hakkınca eleştiri yapan az insan var.Abartmıyorum dün hakikaten bana büyük bir katkıda bulundunuz.Zira yazma ve yazmama sınırında gidip geliyordum.minnetttarım.saygilarımla
yeğinadnan
Bizler hakikaten ahir zaman evlatları olmalıyız.Ruhumuz sığ,kabımız dar.Eski zaman hikayelerini okuyorum da doğruysa eğer ne çok veli,ne çok evliya ,ne çok hak dostu var.Bizler ne yaparsak yapalım Yaratıcıyla irtibata geçemiyoruz.Ne yaparsak yapalım dedim ama,bir şey yapma gayretimiz de yok.İnsanin değer verdikleri üzerinden sistem yürütme,zamanı öyle doldurma,o mesgalelerle uğraşma var.
Velhasıl kelam,ahir zaman insanına Yollar uzun,yollar yokuş,yollar dar...
Saygılarımla
yeğinadnan
Olmaz Kızım . Kazmalığından. Sen ne "istiyorsan öyle olsun" kuyusuna düştük sanırım.
Aman huzurumuz kaçmasın hastalığı ile yaşıyoruz. Bu aralıktan insan çıkmaz ki Eveliya yada bilge çıksın.
Özür dilerim uzadı biraz.
Değerli dostum Adnan Bey, öncelikle besmele çeken mübarek ağzınızdan Rabbimin nuru eksik olmasın. Bu bağlamda kendi özelinizde de olsa çok önemli bir konuya değinmişsiniz sizi içtenlikle kutlarım. Şahsım özelinde değilse de Maalesef toplum özelinde o kalkanımızı elimizden aldılar.
Şöyle bir gözlemliyorum çevremi ne yazık ki, yemek yemeye başlarken bile BİSMİLLAH demeyi unuttuk. Kısacası bizlere sayısız nimetlerini veren Rabbimize ne teşekkür ne de şükür hiçbir tepki vermiyoruz. Sonrada başımıza bir bela veya hastalık gelince psikolojik sorunlar, derin travmalar yaşıyoruz.
Kaleminize ve yüreğinize sağlık
Saygı ve sevgilerimle
yeğinadnan
Bir anımı paylaşsam sizle çok olmam inşallah.
Yüzüm asık oturuyorum Dut ağacının dibinde. Dedem geldi
- Ğeyirdir oğul ?
-Bişey yok dedecim biraz bunalıma girdim galiba.
-Oğul sen delimisen Dini olan bunalır mi get bir abdest al beni zivanadan çığarta.Bunalımmış tövbe tövbe.....Derken gözlerimin içine uzaylı görmüş gibi bakıyordu. Sanki gözlerimde eksileni arıyordu yada.
Haşyetullah özümüz, o yok her şeyden korkuyor artık gözümüz. Allah ıslah eylesin cümle ümmeti. (Amin)