2. Bölüm

Daha önce bir sefer evin içine kaçmıştı, vurmadan dövmeden bağırarak kovalamıştım, sövmeden bağırarak kovalamıştım, övmeden bağırarak kovalamıştım, kovmadan bağırarak kovalamıştım.

Maya’yı bir sefer de hafif vurarak dövmüşlüğüm var, zannetmeyin sövmüşlüğüm var, hep övmüşlüğüm var, nede bir kovmuşluğum var. Buna rağmen birbirimizi seviyorduk.

Dün gece ben uyurken evin etrafından köpek sesleri geliyordu, ya korkudan köpekten kaçıp yolu kaybetti yada köpekler yedi! Yada ... bir sürü seçenek var.

Bugün etrafta biraz Maya’yı aradım. Ama bulamadım. Ne yapayım kaybolursa.

Zaten bugün niyetim de bu iki yavrunun fotoğrafını çoğalttırıp Manavgat’ın her yerine asmak vardı. Bu iki yavruyu verecek yer arıyordum. Fotoğraf karesindeki sarı renkli olan Maya kayboldu! Bu iki yavru Tonton’umun. Yolu kaybettiyse aç kalmaz. Sağ olsun da iyi.

Yavruları emin ellere vermek için çaba harcadım ama olmadı.

Kaybolan yavruları bulmak için uğraşmadım; çünkü zaten bakabilecek olana verecektim, onun için ağıt yakabilecek olana verecektim, boynuna tasma takabilecek olana verecektim, onunla beraber ortamlara akabilecek olana verecektim.

Ama büyük kedilerim kaybolsa dünyayı didik didik ederim. Yer yarılıp içine girseler bulurum. Dünyayı ayağa kaldırırım.

Yavruların kaybolmasında bir gariplik var.

10 Aralık 2017 16:16
Düzenleme : Beş Nisan ikibinyirmi- pazar
Yakuphan Kılınç