Gençtim yakışıklıydım benim AŞK hikayem..

• 15 Mart 2020 Pazar 00:07:59

Bir sevdiğiniz insanla geçirdiğiniz zaman ebedi değildir. Çok seversiniz, onsuz olmuyor dersiniz ve zor anda tek kalırsınız ve sizi bırakıp gider. Aklınız kalır, kalbiniz kalır o insanda, ama size verdiği o acı sonra bir daha o insanin yüzüne bakmak istemezsiniz. Her şeyin sonuna kadar gideceğini düşünmeyin, her aşk sonsuz olsa güzel olur, ama ne yazık ki öyle değil. Bir genç kız vardı ve hayatında ilk defa bana aşk kapısını açtı. O kız ilk defa sevmişti ve sevdiği ile ‘’ ben ile ‘’ çıkmaya başladı. Bazen güzel bazen acımasız ilişkiydi. Sonunda ama acımasız her şey bitti.

İyi arkadaştık, aynı sokakta yaşıyor aynı okula gidiyordular. Bizim mahalleye taşınmışlardı ve sabah akşam onunla geçirdim zamanımı, ama daha neler olacağını bilmiyormuşum meğerse. Beni hangi durumlara sokacağını bilmiyormuşum. Bir gün okul bittiğinde aynı yoldan gidiyorduk ve konuşmaya başladık. Her seferinde konular uzuyordu. Aslında ben çok konuşmazdım ama onu görünce birden değişiyordum ve anlamsız şeyler anlatıyordum. Her seferinde onun gözlerinin içine dalıyordum ve çıkamıyordum sanki biri büyü yapmış gibi gelirdi, onu okuldan eve kadar dinlerdim, ara sıra evet derdim. Zaman gelirdi, her şeyi anlatırdım o dinlerdi. Zaman gelirdi gülüşürdük, şakalar yapardı ve zaman gelirdi ara sıra gıcık derdi bende derdim sonra yine barışırdık ve devamlı gülüşürdük.

Bir gün yine beraber okul bittikten sonra yürürken gözlerime baktı ve beni sevdiğini söyledi en büyük hayalim buydu sanki yeniden doğmuş gibi oldum sanki dünyam dönmüş gibi oldu sevinçten bir şey diyemedim bile, her şey çok güzeldi her gün buluşmaya başladık, annem ler den gizliyordum arkadaşlarımın hepsi ona karşıydı bu kızdan sana yar olmaz derlerdi ama kimse beni ilgilendirmiyordu ben sadece onun için yaşıyordum artık onu ölesiye seviyordum her şeyin başı güzel derler ve aşkın başı her şeyden güzel di.

Her şeyden çok sevdim onu, gözyaşlarımı unuttum mutluluktan ve annem ler bile tanıyamadı daha. Neyin var dediler, üstündeki bu mutluluk ne dediler. Bir şey diyemedim ve arkadaşlarımdan her zaman onu korudum, arkadaşlarım olmaz dedi ben olur dedim, dünyanın sonuna kadar onunla giderdim, hayatimin sonuna kadar onunla olmak istedim. İnanamadım ilk aşkın bu kadar güzel aşk olacağına birden bire her şey değişti benden çok şeyler bekliyordu bütün arkadaşlarımı onun için bırakmamı istiyordu beni sadece kendisine istiyordu bunu ilk zaman yapamadım arkadaşlarımı nasıl satayım diye düşünüyordum ve yaşlar dökülüyordu gözlerimden anlamıyordum onu insan sevdiğini bu kadar üzer mi?
Böyle bir şey bekler mi?
Diye, ama ben yinede onu bırakamıyordum o yüzden arkadaşlarımı terk ettim beni aradıklarında zamanım yok dedim ve ondan sonra sadece onundum arkadaşlarımı sattım, anne me baba ma karşı suskun oldum.

Sevmek için, gerçek aşkı yaşamak için her şeyi göze aldım. Aklımda kaldı arkadaşlarım, her zaman derdim, bir insan için arkadaşlarımı satmam, bir insan için arkadaşlarımı unutmam. Ama anladım ki bende yaptım bunu. Ama sorun bir niye yaptım?
Çok sevdim, aşk beni kör etti sağımı solumu göremedim, tek önüme baktım ve orada o vardı. O sevdiğim kız, ama bana çok zarar veren kız.
Uyumadan önce en son düşüncem oydu ve sabah uyandığımda ilk düşüncem oydu. Anladım ki ben bunsuz yapamam daha günler geçti aylar geçti, arkadaşlarımın bana dediği zamanlar geldi, daha o da gülmedi bende gülmedim. Büyüklerimiz her zaman ne der bize, ama biz hiç inanmayız. Zamanlar değişiyor, birden oldu bunlar birden bire gözüm açıldı ve onun hareketlerini dikkat etmeye başladım ve ben ondan hiçbir şey beklemiyordum çünkü onu üzmek istemiyordum ve sevdiği insanlardan ayırmak istemiyordum kendime hep sorardım peki o neden yapıyor bunları?

Ona sordum tabi ama bana hep derdi ki seni o kadar çok seviyorum ki kıskanıyorum. Bende başlıyordum onu kıskanmaya ve hareketlerine dikkat edince o bana söylediklerini kendisi yapmıyordu. Yaptıklarına dikkat ettim, dediklerini iyi düşündüm ve anladım ki. Hep benden istiyordu her şeyi, ailemle aram bozuldu, arkadaşlarım beni unuttu ve koskocaman dünyada tek bir insanla kaldım. Ama yavaş yavaş şüphelenmeye başladım, bu insan benim iyiliğimi mi istiyor ya da benim halimi düşünmeden benden her şeyi yapmamı mı bekliyor?

Benim istediklerimin yarısını yapmadı ve ben çok üzülmeye başladım. O kadar dır görmediğim gözyaşlarımı son zamanlar her gün görmeye başladım. Hayatım gittikçe kötüye gitti ve ona duyduğum aşk gittikle söndü. Ama söndü dersem yanlış olur, çünkü onu çok seviyordum, ama beni çok zorladı ve benim dünyamı kısıtladı kendi tabi ki hayatını devam lı yaşadı, ben bir şey desem tamam dedi ve yapmadı. Şimdi bana desenize, bu beni sevdi ve kıskandı mı yoksa adam yerine mi koymadı?

Halim çok perişandı her gün hıçkıra hıçkıra ağlıyordum kimse bilmezdi benim derdimi benim yaşadıklarımı sanki her şey hayatımdan alınmış gibiydi ama ben yine de ondan vaz geçemiyordum onu çok kıskanıyordum gece, gündüz dışarı daydı ve bana önem vermiyordu duygularımı düşüncelerimi dinlemiyordu ama yine de yasaklamaya devam ediyordu her şeyi bana ben biliyordum onunla ömür boyu dayanamazdım diye ama yine de vazgeçemiyordum, kafam patlayacak gibi oluyordu sadece onu düşünüyordum bizi düşünüyordum o beni hak etmiyor diyordum kendime ama yine de bırakamıyordum belki en büyük problem ben deydi benim gerçek yüzümü ilk başta görmedi ve sonradan görmek istemediği için her şeyden vazgeçmemi istedi biliyorum bunun iyi hayırlı bir sonu yok bitmesi gerekti artık böyle yaşamak istemiyordum gülmek istiyordum eğlenmek istiyordum diyorum kendime sürekli ama o kadar zordu ki ayrılmak korkuyordum çok acı çekerim diye korkuyordum o başka erkek le çıkarsa ne olur diye o yüzden katlanmaya çalışıyordum o canımı alana kadar.

Aklıma gelmezdi onun başka erkek le beraber olması. Aklıma gelmezdi onun kalbi başka erkek te olması. Aklıma gelmezdi gün içinde belki bir kere beni düşündüğü. Bekledim, belki durumumu anlar dedim, belki canımı acıtmaz dedim. Ama bekledikçe canımı aldı. Kendi kendime hayal kurdum, ben onsuzda yaparım dedim, bu dünyada tek kız o değil dedim. Ama aklımdan geçeni kalbim inanmıyordu. Kalbim diyordu her zaman, o senin ilk aşkın ve onu çok seviyorsun. Ama kalbim bilmiyordu ki, gözümden akan yaşlar sırf onun içindi.
Anladım bu işin biteceğini ve kendimi toparlamaya çalıştım, eski hayatımı yine kurmaya çalıştım. Ailemle arkadaşlarımla eğlenmeye ve iletişim kurmaya çalıştım. Zamanla her şey olmaya başladı. Ama ailem ile ve arkadaşlarımla oldukça, o yine beni zorluyordu. Ama en sonunda dedim ki, sen beni bu dünyada tek bırak, dönüp yüzüme bakma bile ve sen git eğlen arkadaşlarınla ve bu sözler sonun başlangıcıydı...

Sonunun başlangıcıydı derken başlaması ve bitmesi bir oldu bu ilişkinin her şey bitti ona derken yüzüme bile bakmadı ve gitti gitmesi beni en çok üzen şeydi neden böyle yapıyordu diye düşünüyordum. Hâlbuki onun bilmesi lazımdı onun için çok şeylerden vazgeçtiğimi ama neden yine de benim için savaşmıyordu o beni gerçekten sevdi mi diye kendime hep soruyordum aslında onun sevgisine inanıyordum ve hala inanıyorum ama bu tür hareketleriyle ne düşüneceğimi bilmiyordum. Beklerdim beni aramasını veya barışma teklifini yapmasını ama hiç bir şey yapmıyordu onun gözünde o kadar değersiz miydim?
Ben onu geri istiyordum aslında ama her şey için çok geçti belki bunun iyi tarafı da vardır diyerek hep olumlu yönden bakmaya çalışıyordum zor olsa bile.

Sabah akşam aklımdan çıkmak bilmiyordu. Ben bu kadar değersiz miydim? Beni hiç mi sevmemiş miydi?
Bu dünyada beni sevenleri unutmuştum ben. Beni sevenleri kendimden soğuttum, bu acımasız aşka verdim kendimi. Çok zaman geçti, kendime gelemedim. Kendimi toparlamam çok zaman aldı. Ama aklıma geldi zamanlar oldu. Bazen kendime kızıyordum, bazen onu döve sim geliyordu, ama aşk lafını aklımdan geçiremiyordum daha. Benim kalbimi param parça etmişti o ve onun artık yüzünü bile görmek istemiyordum. Arkadaşlarımla ve ailem de daha fazla zaman geçirmeye başladım ve her şey eski haline döndü, ama herkes benim çok değiştiğimi söylüyordu, çok rahat, düşünceli olduğumu ve artık karşımdakini daha iyi anladığımı diyorlardı bana.

Onu görmek istemiyordum artık, beni hayal kırıklığına uğratmıştı sonuçta. Hayatım artık anlamsızlaşmaya başlamıştı dedim kendime yaşama nedenim kalmamıştı adeta. Kimsem yoktu artık, bana zor zamanımda güç vermeye, destek olmaya. Ama düşündükçe, aklıma bir şey takılıyordu. Benim şimdiye kadar yaşadığım en kötü zamanı o bana yaşatmıştı, hatta ölümü bile düşünmüştüm onun yüzünden. Anladım ki benim onun arkasından ağlamam çok büyük bir yanlışlık olurdu. Ben kızsız da yaşardım elbet, ailem yanımda ve arkadaşlarım dünyada aklına sahip olabileceğin en iyi arkadaşlardı. Tek üzüldüğüm şey onu boşu boşuna sevmiş olmamdı.

Bunca aşkı yaşadım ve elime hiçbir şey gelmedi. Şimdi söyleyin bir bana, bu aşk güzel miydi yoksa acımasız mıydı? Ben biliyordum, istedikten sonra, ben her şeyi başabilirdim ve bunu da başarırdım.
Koskocaman dünya da bu hayal kırıklığını ben tek atlattım burada hikâye bitti bir genç erkeğin acı hikâyesi genç erkek ölesiye seviyordu her şeyden vaz geçmişti ama yine de mutlu olamadı hayalleri yıkıldı en önemlisi yaşamaktan vaz geçmek istiyordu ama sonunda o yine de aklını kullanmak istedi Allah a karşı gelmek istemedi o yüzden savaşmaya başladı bilirsiniz bu sözü her istediğine ulaşırsın yeter ki ona emek ver savaş ben çok savaştım sonun da kendi hayatıma geri aldım.

Biliyorum neden niçin o kız nerede ne diye bunları yaptı, bazı şeyleri biliyorum ama burada demek istemiyorum ben onu kalbime gördüm tozlu raflarda adı, sanı güzel gözleri kaldı ama bilecek ki bir gün kafasını yastığına çok vuracak iş işten çoktan geçmiş olacak..

Sami Arlan..