Duygu

• 7 Mart 2020 Cumartesi 19:12:24

Her insanın üzgünken, mutluyken, şaşkın ya da kızgınken verdiği tepkileri başkadır. Kimi içini atar, içi kanar. Kimi dışarıya şiddetini kusar, etrafındaki insanları yıkar, kimi üzüntüsünü anlatır, dert ortağı arar, kimi de mutlu görünür hiç umursamaz gibi kendini kandırır, kiminin mutlu olduğu sebepten biri üzülebilir, birinin üzüldüğü sebebe de biri gülebilir. Kişiden kişiye değişiyor duygularımız. Siz peki hangi duygunuzda neler yapıyorsunuz?

Bazımız ben duygusal değilim diyip duygularını içinde yaşayıp, kimseye yansıtmamayı tercih ederken, bazılarımız duygularını dışarı yansıtmayı tercih ediyor. Esasında bu durum kimi için bir sorun kimi için de bir terapi.

İnsanlar bir şekilde yaşadıkları duygulara tepki veriyorlar, bu insanın doğasında var. Kimi resim çizerek, kimi uyuyarak, kimi kitap okuyarak, kimi oyun oynayarak vb. herkesin kendine has stres atma metotları var.

İnsanın duygularını saklaması hem iletişim yönünden, hem sağlık yönünden, hem de psikoloji yönünden sıkıntılı bir durum. İnsan ne kadar yansıtırsa rahatlar ve insan duyguları olduğu için insandır, duygularınızı saklamak ayıp ya da bir insana ego tatmin ettirmek değil, insanlığın belirtisidir.

Özdemir Asaf’ın bir şiirini paylaşmak isterim

Ağlamak,
Unutmak kadar kolaydır inan.
Sevin ağlayabiliyorsan,
Sevin ağlıyorsan,
Gül ağlayabiliyorum diye,
Gül ağlıyorum, ağlıyorum diye.
Sana birşey yapamam
Ağlayamıyorsan...

-II-
Ağlamak,
Bazı acılarda yetmez,
Bazı ölümlere..
Örtüsüdür bazı acıların,
Örter, örtülmez,
Savunur bir süre.
Ağlayanlar sevinmeli,
Sevin ağlıyabiliyorsan,
Acılar art arda dinmeli..
Durur bir nöbetçi gibi,
Durur bir bekçi gibi,
Zamana gülmeli - gülmeli..
Sevin ağlayabiliyorsan.
Unutmanın kardeşidir ağlamak.
Uyur uyanır yatağında duyguların,
Düşüncenin kucağında, hep çocuktur
Ağlamak...

İnstagram : ilaydakardas3