HAYALLERİM ...
HAYALLERİM
Adı Hayal olan bir kız varmış.Ormanda yaşarlarmış.Annesi, babası, kız kardeşi birde erkek kardeşi varmış.Hayal kardeşlerinin büyüğü imiş, ablaları yani.
Hayal;ufak tefek, zayıf ,beyaz tenli ,sarı kahverengi uzun,upuzun güzel saçları olan bir kızmış.Her sabah kalktığında kahvaltıdan sonra kalan çay suyuyla saçlarını tararmış.Duymuş bir yerlerden çay suyunun saçları beslediğini ve onların uzamasını sağladığını.O da uzun saçları sevdiği için her sabah tararmış.Sonra onları ortadan ikiye ayırır,yandan iki örgü yapar, omuzlarından aşağıya bırakırmış.
Babası; erkenden eve ekmek getirmek için çalışmaya gider, akşam gelirmiş.Annesi ise bütün gün;Hayal şöyle yap,Hayal böyle yap,kardeşlerine bak Hayal,şunu getir Hayal,çarşıya git Hayal dermiş.Öyle sıkılırmış ki; yine de bir şey diyemezmiş annesine.
Kız kardeşinin arkadaşı varmış.Bütün gün onunla oynarmış.Öylesine imrenirmiş ki ona.Erkek kardeşi de onun yanında tahtadan yapma oyuncakları ile oynarmış.Vın, vın diye araba sesi çıkarır gününü gün edermiş.
Günler böylesine akıp geçerken,Hayal üzülürmüş.Yüzü hiç gülmez,hep sıkıntı içinde,annesi yine kızacak mı?Gözlerime bakıp yine kaş göz işareti yapacak mı?Diye beklermiş.Kısacası mutlu değilmiş.İstediği gibi bir çocukluk hayatı yaşamıyormuş.Arkadaşı yok,kitapları yok,oyuncakları yok.Annesi ise durmadan emredermiş.Nasıl mutlu olsun.
Bir akşam yatağına yatmış.Her akşam yaptığı gibi küçük bir radyosu varmış.Kulaklığını takar,sessizce arkası yarınları ,Keloğlan masallarını dinlermiş.Kız kardeşi ise, yastığını karışlar buradan buraya geçmeyeceksin dermiş.O ‘da kenara yatar,kımıldamadan uyurmuş.
Gözlerini kapatmış.Allah’ım bana güzel rüyalar göster,hayallerimi gerçekleştir demiş.Ve de güzel rüyalar görmeye başlamış.Hayallerine dalmış birden…
Gökyüzüne çıkmış,yıldızların arasına.Yıldızlar hep gülüyorlarmış.Buraya gel Hayal,buraya gel diye hep birden çağırmaya başlamışlar.Hangisinin yanına gideceğine bir türlü karar veremiyormuş.İçlerinden en gülen yıldız varmış.Onun yanına gitmiş.Hoş geldin Hayal demiş.Adımı da nereden biliyor diye hayret etmiş.Gülen yıldız ben bilirim demiş.Yukarıdan gülmeyen çocukları takip eder,görürüm demiş.Neden bu kadar üzgünsün Hayal demiş.Gülen yıldız dinlemiş ,Hayal anlatmış, anlatmış da anlatmış.Çok içlenmiş, ağlamış bile.Sonunda gülen yıldız ona mutlu olmanın yollarını göstermiş.Bir ailesi olduğu için,sağlıklı olduğu için,bu kadar iyi bir çocuk olduğu için mutluluğu hak ettiğini söyleyip durmuş.Hayal uyanmak istiyormuş, ama bir türlü güzel hayallerinden gözlerini açamıyormuş.Sonunda uyanmış,gördüğü rüyanın etkisindeymiş.Gülen yıldızın söylediklerini düşünmüş,mutlulukla kalkmış.Hemen annesinin yanına koşmuş.Günaydın anneciğim demiş.Annesi de günaydın kızım demiş.Sende bugün bir başkalık var yavrum demiş.
Hayal, annesinin yavrum demesine çok sevinmiş.Anlamış ki, artık anneler çocuklarının hep iyi ve mutlu olmalarını isterler.Bir evleri olduğu için,soğuktan ve yağmurdan korundukları için,yiyecek ekmekleri olduğu için, mutlu olmaya başlamış.
En güzeli de yatağına yattığında güzel düşleri,hayalleri olduğu için,bunları düşünebilen bir aklı olduğu için sevinmiş durmuş.Başı sıkıştığında ona yol gösterecek gülen yıldızı varmış.Ne büyük mutluluk demiş.Hayallerimde olsa,gerçek gibi sevinç ve mutluluğu yaşıyorum demiş.
Tüm çocuklara kendi hayalleri gibi,güzel rüyalar görmeyi dilemiş.Hayallerim,Hayal…
YORUMLAR
Hayaller...
Ve ilk hayali kahramanım...
Dört beş yaşlarındaydım ve binlerce oyun arkadaşım vardı hayali bir de gerçek oyun arkadaşım: seksen küsür yaşında rahmetli babaannem.
Onunla uçağa binerdik ve ellerinden bağlardım koltuğa.
Hala dün gibi.
Ve hala hayal dünyamdır bana eşlik eden.
Sevgilerimle güzel arkadaşım
canseven
sevgimle...