- 422 Okunma
- 3 Yorum
- 1 Beğeni
Bahisler Kapanıyor
Yine hatıralarla boğulduğum bir gece daha. Yüzme bile bilmiyorum. Sonum kaçınılmaz. Kesin yine dibe vuracağım.
Parmak hesabına vurduğum her acının kesiği üzerine açtığım bahis kapanmak üzere...ruhum hapishane duvarları gibi;gün sayan mahkumların çizikleriyle kaplı...
Bahisleri kapatmam gerek kanım giderek azalıyor, daha fazla devam edemem. içimde kalan tüm enerjiyi zorluyorum. Biraz daha haydi biraz daha...bir bahis daha.
Sanırım başım dönüyor artık bu işe son vermeliyim.
Benim gibi hali kalmamış eskimiş sandalyemin tepesine tünemişim...haraketsizim.
Gidebilmeye halim olduğu ama cesaretim olmadığı zamanları düşünüyorum.
Derin bir nefes çekiyorum ucunda ölüm yanan sigaramdan...üflüyorum havaya.
Dumanı benden bağımsız ve benden güzel karışıyor odamın havasına.
Içimde bir kıskançlık beliriveriyor,
bağırıyorum serbest bıraktığım dumana.
Hey beni öldürdüğün yetmez mi?
Bak balkon kapısı açık...
Çık dışarıya...
Karışma odamın havasına...
Benim odam benim havam...
Sesim yankılanıyor çıplak duvarlarda. Bir tokat gibi çarpıyor suratıma.
Birden tüm enerjimi emiyor içime dolan kasvet ve kimsesizlik...susuyorum dışarıya, konuşuyorum içeriye...
"Hiç değilse bir şeyim olsun şu garip dünyada" diye geçirince içimden, nasıl bir sızı doluveriyor ciğerime ciğerime...anlatamam.
"Işte tam sırası haydi gözyaşlarım bırakın kendinizi...neden bakıyorsunuz bön bön...daha ne bekliyorsunuz, daha iyi bir zaman yok, aksanıza" diye bağırıyorum...
Yine çıt yok tabii.Yine yankılanan sesim bir başına...gerisin geriye çarpıyor suratıma.
Ahhh diyorum ahhhh sigaranın dumanına bile sözüm geçmiyor, baksana...
Bu kaybolmuş bedene nasıl söz geçireceğim..
Birkaç bahis daha yapmalıyım anlaşılan, bu kan bile çok bana...
Tünemiş kalıyorum sandalyemin tepesinde, yeni bahisler, acı dolu birkaç çizik daha ruhuma, birkaç damla yok oluş odamın tabanında...
Bir nefes daha çekip, bırakıyorum dumanı havaya...izliyorum dumanın dansını gecenin karanlığında...
Tüm bahisler kapanıyor...
Haydiiiii...
Son 1 dakika...
YORUMLAR
Riziko... yaşamın enerjisi. Her soluk bir risk bir bahis değil mi ki?
Söz geçirmeye çalışmıyorum artık, çünkü anlamı kalmamış altlaşmış, bayağılaşmış, vulgarize edilmiş, nitelik incelmiş dökülüyor hayat, üstümüze sağnak sağnak.
Artık şu soruyorum. Beni kendimden kim koruyacak?
Bahisler kapanmadan birileri buna cevap vermeli.
Sağlıcakla.