Yok dedim.. yok bu böyle olmalı, görmemeli beni
Fark etmemeli varlığımı
Anlamaya fırsatı da olmamalı neler hissettiğimi
Daima saklanarak takip etmeliyim uzaktan bir gölgeden daha sessiz olarak.
Görürse bozulacak heyecanın büyüsü

Akşamın alaca karanlığında, O önde kaldırımdan yürümekte. Ben arkasındayım adım adım. Hemen sol çaprazında
Araç trafiğinin içinde en sağdan gidiyorum nedense. Emniyet şeridindeyim, işkilli. Yasak yani.
Ortadan gitsem çizgiyi hızalıyorum, burnumun direğinin tam da orta yerine. Zaten araba kullanırken de böyleyim. Tekrarlanmış alışkanlık bunun adı.
İki şeridi aynı anda kapatıyorum ki, arkamdan gelenler selektör ve uzun far hüzmesi salmaktalar üstüme.
Haa bir de şu dana böğürmesi benzeri korna

Aldırmıyorum hiçbirine.
Gözlerimle kilitlenmişim hedefe.
O saçlarını savururken rüzgarda, ben makul takip mesafesindeyim, peşinde.
Sanki az daha yaklaşabilsem, en ağır trafik kuralının ihlali.
Bilmem kaç lira ceza, şu geçim zorluğunda misali.

Kabak gibi meydandayım.
Ya dönüverirse aniden?
Tetikteyim her an, yerden bişey bakmaya.
Kalabalık olsa karışırım arasına telaşla.
Ne görünmeye cesaretim, ne de saklanacak bir yer var acil bir hal karşısında.
-“Yine mi sen?” diyecek
-“Haa ..şey..kem küm.. geçiyordum da..hay aksi yine mi rastladım sana, ne tesadüf değil mi?”
İnanmayacak elbet

Aniden hızlanıyor, koşar adım gidiyor.
Fark etti mi acaba?
Ben de koşuyorum ardından.
Tam köşeyi dönerken bir şeye takılıyor ayağım, aniden havalanıyorum. Ayaklarım da yerden kurtulmuş durumda.
Düşeceğim .. düşeceğim de görenler çok fena gülecek halime
O da ne?
Erzurum’da kış günü çatıdan çatıya atlarken, donup da bahara kadar havada asılı kalan kedi misali, bir süre öylece kalıyorum yerden bir buçuk metre yüksekte.
Yahu yer çekiminden de mi kurtuldum ki?
Demeye kalmadan çakılıyorum tepe taklak.
Kapalı gözlerim de nedense.
Kafamdan donnnk diye bir ses yankılanıyor, gözlerimde şimşekler. Dönüyor nevrim bir süre. kusacak gibi oluyorum.
-“Ufff… Diyorum kafayı kırmayı boşver, şimdi millet ne gülecek kahkahalarla halime. Bari bir tanıdık denk gelmese ya”
Derken, oğlumun sesini duyuyorum derinden hemen yanı başımda.
-"Ahha.." diyorum "yakalandık en yakınımıza şimdiden, iyi mi?"

Kafam yarıldı mı acaba orta yerinden diye doğrulmaya çalışırken,
Oğlum:
-Baba, baba bir şeyin yok ya.. yahu yine rüya gördün galiba. Düştün yataktan bir daha. Bu kaçıncı, bir doktora mı görünsen ne?😃😃😃😃😃



26.12.2019