GELİN OLUYOR YÜREĞİM

• 16 Aralık 2019 Pazartesi 11:20:41

Ve yavaşça yaslandım sallanan sandalyeme hızla geçip giden zamana inat
Aklıma bile gelmedi ayağını kontrol etmek
Oysa hep umutlarımı yasladığım sandalyeler kırılmıştı
Şükür sağlamdı
O sağlamdı da peki ben sağlam mıydım bilmiyorum

Hayatımın çetelesini tutmak ne haddime dercesine yaralı ellerime örselenmiş bedenime ve çürük dizlerime bakıyorum
Aynadaki yabancı
Evet aynamda bir yabancı var
Ben beni tanıyamıyorum
Oysa sapsarı saçlarım mas mavi gözlerim bir bebeği andırırcasına beyaz tenim vardı
Şimdi ise saçlarımdaki aklar yüzümdeki çizgilere savaş açıyor
Hızla akıp giden zamanı tutamıyorum

İçime çöreklenen mutsuzluğa inat umutlu şiirler yazmaya çalışıyorum
Düşünüyorum da ne çok sen biriktirmişim



Yıllar hızla geçiyor beynime gelmeyeceğini anlatmaya çalışsa da dilim hala kabul etmiyor
İnkar ediyor sevgisini gözlerim
Ellerim umutla telefona koşuyor parmaklarım ürkek
Dilimde yarım yamalak bir şarkı cesaret edipte tamamlayamıyorum
Aslında çok da yaşlı değilim
Ama içimde bir cenaze var
Yaşamanın nefes almak olduğunu düşünüyorum
Ot gibi sadece yaşıyorum

Bu sabah kapıyı işe geç kalmışlığımın acelesinde kilitlemeye çalışırken
Mehmet amca ile karşılaştım bana seni sordu
Önce ne diyeceğimi şaşırdım
Ne demeliydim gitti mi yada beni terk etti mi bilemedim
Gözlerimi gözlerinden kaçırdım
Israrla gözlerini gözlerimle buluşturuyordu
Anladım kaçış yoktu kekelemeden direk söylemeliydim
Önce derin bir nefes aldım
Mehmet amca heyecanla cevabımı bekliyordu
O gitti dedim
Neden dedi
Şimdi ona bunu nasıl anlatacaktım
Gitti işte gitti diye haykırmak gelse de içimden
Bilmiyorum dercesine kafamı salladım
Mehmet amca dolu gözlerle elini omzuma koyup

Kızım dedi üzülme

Safinaz teyzenle ben iki kere evlendik
Şaşkındım nasıl yani dedim
Ve anlatmaya başladı biz birbirimizi çok seviyorduk ve evlendik ama hayat telaşası ona vakit ayıramadım oda genç kanı kaynıyor
Gezmek istedi eğlenmek bende işten geç geliyordum ona istediği ilgiyi hatta sevgiyi veremiyordum hep solgundu yüzü mutsuzdu belli ama bende çalışmak zorundaydım
bir gün uyandığımda ev bom boştu yalnızlık yüzüme en acı tokadı vurmuştu ve masada duran kağıdı alırken ellerim titriyordu
donup kalmıştım gözlerim buğulanıyordu

ve Mehmet amca anlatmaya devam etti notta beni çok sevdiğini ama mutsuz olduğunu yazmıştı okuyamıyordum ağlamaktan ve son cümleler beynime kazınmıştı Mehmet efendi çiçeğin suya değil sevgiye ihtiyacı vardı
işte o gün o mektubu alıp ağladım ağladım ev onsuz mezardı bana ve yanına gittim dinlemedi boşanacağını söyledi bana yıkılmıştım ve boşandık damarlarımdan kan çekilmişti anlamıştım hatamı ve onu kazanmak adına ne dese yapacaktım gittim hayatta yapmayacağım şeyi yaptım kapandım dizlerine beni affet diye yalvardım ve o gün yeniden evlendik şimdi 4 oğlum var ve çok mutluyuz

hadi rüya kızım ara onu aşk ta gurur olmaz dedi

şaşkınlık ve sersemlikle elim istemsiz telefona gitti
o ses bir cihanı önünde secdeye vardırdığım adam karşımdaydı ve saatlerce konuştuk konuştuk meğersem beni unutmamış benden de gitmemiş seneye buluşmak için anlaştık artık her sene bir kere buluşup eski aşkımızı sevdamızı yad ediyoruz

teşekkür ederim Mehmet amca
bugün mutlu huzurlu ve aşk dolu isem senin sayende bana aşkı ve aşk ta gurur olmadığını anlattın
bir kere daha güldü o mavi gözlerim ve yüreğim bir kuş
bugün o gelecek
çok heyecanlıyım çok

Anne hadi tara saçlarımı gelin oluyor yüreğim umuda