- 915 Okunma
- 10 Yorum
- 5 Beğeni
NE ZAMANDAN BERİ ŞAİRMİŞ
Edebiyat defterine ilk geldiğim zamanlarda
yani bundan beş yıl önce
çok kırılgan çok duygusal ve çok hassastım
heyecanla şiirler atar
birilerinin okuyup beğenmesini beklerdim
sonra bir gün şiirime bir yorum geldi yine heyecanla okudum ama bu defa gülümseyen yüzüm yerleri süpürüyordu
evet şiirim eleştiri almıştı
bu beni çok üzmüştü
küstüm insanlara
küstüm deftere
ve şiir atmamaya başladım
ama yinede şiirlere yapılan yorumları okuyordum
sonra canımın ta içi melek ablam geldi
dedi ki rüyam hiç kızma ablası bunlar normal
onlar sen iyi ol diye seni eleştiriyorlar
seni eğitmek adına söylenen sözleri kafaya takıp küsmek yerine ders al
evet dersimi almıştım
artık her eleştireye teşekkür edip kendimi o yönde yontuyordum
melek ablam ilk zamanlar şiirlerimi düzenlemem de yardım ederken
ilerleyen zamanlarda kontrol ediyordu beni
ve ben baya yol kat etmiştim
ama çok iyi hatırlıyorum o zamanlarda bile hiç bir şairin yada şairenin kalbini kırmamıştım
eleştiriler ne kadar acımasızca olsa bile teşekkür edip dersimi almıştım
hayatta bir okul değilmiydi
onlarda beni yetiştiriyordu
kötü ev sahıbi kiracıyı ev sahibi yapar mantıgıyla hep daha iyi daha da iyi olmaya çalıştım
bazen haksızda eleştiriler aldım
ama hiç kimseye haksız yere eleştiride bulunmadım
evet deftere özel sorunlarımdan dolayı bir müddet gelemedim ama
olmaz ki
eleştirinin de bir haklılığı vardır
sen beni eleştirdin sende kendini düzelt
sen bana 4 puan verdin al sana da 4 puan
yada olmuş mu bi tekrar bak bunlar hiç hoş şairliğe yada şairlik yolunda yüreyen yüreğe yakışmaz
eğilmesini bilen başım yeri gelincede lafları sıra sıra dizmeyi
çokta güzel kalp kırmayı bilir
amaç kırmak olmamalı
bir bilen var ki konuşuyor deyip ders alınmalı
bu şairlik değil ŞAKLABANLIK tır
her şiir yazanın şair olmadığı gibi her şiir yazanda yorumcu olamaz
dur ve düşün şairlik yolunda ilerleyen arkadaşım
yapan eldemi hayır yoksa yıkan elde mi
biz şairler yeri gelir başımıza taç yeri gelir ayaklar altına paspas etmeyi çok iyi biliriz
herkes yerine yakışır
saygımı elimden sevgimi kalbimden almayın
ben kızınca GÜZEL YAZARIM
BIRAKIN DAĞINIK KALSIN TOPLAMAYA ÇALIŞMAYIN
BEN DÖKTÜKLERİMİ KENDİM TOPLARIM.
YORUMLAR
sonra canımın ta içi melek ablam geldi
dedi ki rüyam hiç kızma ablası bunlar normal
onlar sen iyi ol diye seni eleştiriyorlar
seni eğitmek adına söylenen sözleri kafaya takıp küsmek yerine ders al
evet dersimi almıştım
artık her eleştireye teşekkür edip kendimi o yönde yontuyordum
melek ablam ilk zamanlar şiirlerimi düzenlemem de yardım ederken
ilerleyen zamanlarda kontrol ediyordu beni
ve ben baya yol kat etmiştim
ama çok iyi hatırlıyorum o zamanlarda bile hiç bir şairin yada şairenin kalbini kırmamıştım
eleştiriler ne kadar acımasızca olsa bile teşekkür edip dersimi almıştım
hayatta bir okul değilmiydi
onlarda beni yetiştiriyordu
kötü ev sahıbi kiracıyı ev sahibi yapar mantıgıyla hep daha iyi daha da iyi olmaya çalıştım
bazen haksızda eleştiriler aldım
ama hiç kimseye haksız yere eleştiride bulunmadım
RÜYAM ne güzel günlerimiz geçti birlikte ablası yokluğunda her gün hatırlandın ben unutmadım sende unutmadın dostluk budur ablası her zaman senin için elimden gelen neyse yaparım, başkalarının eleştirisi yüzünden şiirlerine ceza verme hiç bir zaman onların inadına daha çok yaz beğenmeyen okumasın yorumda yapmasın dert etme , senin güzel yazdığını bilen biliyor zaten canımsın sevgilerimle...
KeLeBeK EtKiSii
bana o gücü verensin
Ben 10 yıldır ara bakıyorum, belki daha fazla oldu. Eski hesap gitti. Bu sanırım yedi yıllık.
Eskiden gerçekten iyi yazan takdir görür, kötü yazana ya yorum yapılmazdı ya da eksikler söylenirdi. Şimdi daha farklı.
Gerçekten berbat metinler okuyorum ama Yorum yapmıyorum. Bi bakıyorum günün yazısı, şiiri seçilmiş, onlarca insan övmüş. Sadece tebessüm ediyorum.
Bir.şey demiyorum gene.
Bu site istisnalar hariç edebiyatla yakından uzaktan alakası olmayan insanlarla dolu.
Edebiyat dergilerinde öyküleri yayımlanmış biriyim, kendi çapımda uğraşıyorum.
Bazen kim ne demiş, eski günlere dönmek için açıyorum.
Bu sayfadan bir şey çıkmaz, al gülüm ver gülüm hesabı.
KeLeBeK EtKiSii
İnsanın eleştiriye, doğal olarak gelişmeye açık olması ne güzel.
Çok kişi her yazdığının mükemmel olduğunu sanıyor.
Çok sevdim seni, seni çok sevdim, senin için ölürüm, bulutlar ağladı, içim yandı kanadı, seni çok özledim, meyhaneci bir duble daha ver modunda klasik bir döngüye saplananlar çok güzel yazdığını sanabiliyor. Daha kötüsü şiiri yorumlayan, değerlendiren ve hatta editörler bile sanabiliyor. Yada sanmıyor da beklentileri vardır. Yetkisini, yorumunu bir takım hesaplarla değerlendirenlerin haddi hesabı yok burada. Yani "Lüzumsuz" "Lüzumsuz" işler...
Şairlik doğuştan gelen yeteneğin biraz da öğretiyle geliştirilmesidir. Bence tavsiyelere kulak vermeye devam edin.
Böyle iddialı rumuzlar bana da antipatik geliyor. Çünkü şair, yazar gibi sıfatlar önce hak edilmeli ve başkaları tarafından layık görülmeli.
Bakıyorsunuz ne şiirden haberi var, ne yazıdan ama isminin önüne , ozan, şair, yazar gibi boyunu çok aşan sıfatlar eklemişler. İşte ben bu şekilde rumuz alanların asla ve asla eğitilemeyeceğine inanıyorum. Çünkü bunlar, şu anki hallerini yeterli gördükleri için gelişime tamamen kapalı olan ve içinde bulundukları durumun analizini yapamayan kişiler...
Bence iyi şeyler yazmaya ve kendinizi geliştirmeye gayret edin, gerisini okuyucuya bırakın. Bakın okuyucuya diyorum, editörlere değil ! Onlar da sonuçta insan ve doğanın bir takım dürtülerine yenik düşebiliyorlar !
Saygılar...
KeLeBeK EtKiSii
Yazma ummanına çok geç dalanlardanım şair arkadaş. Bilemem sizi eleştiren arkadaş neler yazmıştı elelştiri adına.
Şiir yazmak hiç de kolay bir eylem değil. coşkulu duygular gerek bence şiir yazmak şair olmak için. ve eleştiri olmalı bence. Genelde arkadaşlar beğenilerini beylik cümlelerle yazıyorlar. Keşke yazılarım, eleştiri alsa. Elbette yapıcı olmalı eleştiri.
Neyse siz tehlikeli suları geçmiş sakin denizlere ulaşmışsınız.
Kutlarım şiir yazan soylu gönül sesinizin güzelliğini. okuyacağım şiirlerinizi.
Emeğe ve sanata saygımla...
KeLeBeK EtKiSii
Şairlik öğrenilmez . Herkesin içinde bir şair yanı vardır. Kimi umursar kimi umursamaz hatta farkında değildir.. . Şair olmanın kitabı yoktur.. Öğrenilmez yaşanır.. Bu yüzden kafana takma. Kimse kimseyi eleştiremez. Senin yazdığın satırlarda aktardığın mesajdır önemli olan. Herkes kendi açısından yorumlayabilir. Ancak mesajın özü sendedir. Kısacası şairde sensin şiirde.. İsteyen okur isteyen okumaz. Ben demeyi sevmem de.. Hiç bir zaman yorum saymadım. yazdığımı beğenen 1 kişide olsa önemlidir benim için..
Şiirlerinde güzel bu arada.
Dikkat ettim de ; Düz yazı yazanların hiç biri isimlerinin önüne "yazar" kelimesini eklemiyor. Yazar Ahmet, Yazar Mehmet gibi... Şiir yazanlar neden böyle bir gereksinim duyuyor?
Bence "şair" kelimesi bu kadar gelişi güzel kullanılmamalı.
Bu arada, Rüya hanım sizi kast ederek söylemedim.
Bir Yolcu tarafından 11/8/2019 4:35:20 PM zamanında düzenlenmiştir.