Bir gün belki hayatta

• 4 Ekim 2019 Cuma 00:30:15

1980 lerin ortası. 90 lara yaklaşırken halk yoksulluktan kurtulmak için bir çare ugraş içinde. Günlerden salı. Selim ve efe kardeşlerin doğduğu gün. Ekrem amca ve halime teyzenin 20 yıl sonra doğan oğulları,kendilerine bereket vermişti. Arsadan tutun,baklagillerine kadar varlıklı bir aile konumuna geldiler. Tabi bu arada dönemin meşhur kabadayılarından tahsin çapalı herkesten haraç isterken ekrem amcayıda boş geçmiyordu. 6 yıl boyunca sürdü bu çile. Taki tahsin çapalının teklifini duyana kadar... Ortaklık teklif etti bu kabadayı bizim ekrem amcaya. Halime teyzeden habersiz kabul etti. Bu kabul ediş belkide sonunun habercisi olacaktı. Bu arada efe ve selim kocaman adam olmuşlar. Artık 8 yasındalar. Sünnet merasimi yaklaştıkca telaşları artıyor. Tahsin çapalı bizim oğlanlara çalgili çengili düğün yaptirdi. Gün sonunda düğünün yorgunluğu ile ekrem amca ve tahsin başbaşa kaldilar. Tahsin Ekrem amcanın gözüne bakarak bir şey istedi: "Senden borçlarına karşılık efeyi istiyorum ekrem". Ekrem amca nasıl olur beyim yapmayın etmeyin derken gözünün önüne gittikce kötü olan durumları geldi. Efeyi ama sadece efeyi vermeyi kabul etti. Tek sorun halime teyzeyi nasıl ikna edeceği idi. Lakin konuşmazdı. Gece kendi evine hirsiz gibi girip efeyi aldı. Ve tahsinin kapısı çalar...
Aradan 14 yıl geçmişti. Halime teyze efenin kaybolmasının kahrından yatalak konuma gelmiş. Ekrem amca ise vicdan azabindan silahla kendini vurmuştu. Ve selim. Efenin kardeşi. Fabrikada işciydi. Annesine bakiyordu. En büyük hayali olan futbolcu olmaktan vazgeçmisti. Ve sevdasından. Tahsin çapalı efenin beynini öyle yıkamiştı ki artık eskiye dair hicbir fikir yoktu aklinda. Efe ve selim sadece 8 yıl kardeş kaldılar. Olan yine masuma oldu..